Danıştay Dördüncü Daire
Pişmanlıkla verdiği beyannameye göre ödenecek vergi bulunmayan mükellefler hakkında bu durum dışında, başkaca bir re'sen takdir sebebi olmadıkça beyannamenin zamanında verilmemiş sayılması ve bu durumun re'sen takdir sebebi olarak görülmemesi gerekir. İstemin Özeti: Tasfiye dönemine (19931 île 12. ayları) ait katma değer vergisi beyannamelerini pişmanlık istemiyle matrahsız veren yükümlü adına takdir komisyonu kararma dayanılarak kaçakçılık cezalı katma değer vergisi salınmıştır. Vergi Mahkemesi kararıyla uyuşmazlığın, pişmanlıkla verilen beyannameye göre ödenecek vergi bulunmaması halinde mükellefin pişmanlık hükümlerinden yararlanıp yararlanamayacağından doğduğu, 213 sayılı Vergi Usul Kanununun 'pişmanlık ve ıslah' başlıklı 371. maddesinde 'Beyana dayanan vergilerde kaçakçılık, ağır kusur ve kusur mahiyetindeki kanuna aykırı hareketlerin! ilgili makamlara kendiliğinden dilekçe ile haber veren mükelleflere bu maddede yazılı kayıt ve şartlarla kaçakçılık, ağır kusur ve kusur cezaları kesilemeyeceği'nin kurala bağlandığı, anılan yasa hükmünde sadece beyannamelerinde matrah gösteren mükelleflerin pişmanlıktan yararlanacağına dair hükmün bulunmadığı, önemli olan, beyannamede gösterilen durumun gerçeğe uygun olması gerektiği, ayrıca zamanında verilen beyannamede vergiye tabi matrah olmadığım bildiren veya zarar beyan eden yükümlüler hakkında sırf bu nedenle re'sen takdir hükümleri uygulanmadığı halde pişmanlık hükümleri uyarınca kanun koyucu tarafından, zamanında verilmiş sayılan matrahsız beyannameler dolayısıyla re'sen takdire gitmek, kanun koyucunun pişmanlıkla verilen beyannamelerin zamanında verilmiş sayılması yolundaki amacına ters düşeceği, bu sebeple pişmanlıkla verdiği beyannameye göre ödenecek vergi bulunmayan mükellefler hakkında bu durum dışında, başkaca bir re'sen takdir sebebi olmadıkça beyannamenin zamanında verilmemiş sayılması ve bu durumun re'sen takdir sebebi olarak görülmemesi gerektiği, dava konusu olayda, mükellef beyannamelerini pişmanlıkla verdiği ve pişmanlık hükümlerinden yararlanmasına engel bir sebep bulunmadığından, re'sen takdir yoluna gidilerek cezalı katma değer vergisi tarhiyatı yapılmasının yerinde olmadığı gerekçesiyle cezalı tarhiyat terkin edilmiştir. Vergi Dairesi temyiz dilekçesinde, katma değer vergisi beyannamesinin pişmanlıkla verildiğini, beyannamede matrah gösterilmemesinin kabulü halinde 213 sayılı Vergi Usul Kanununun 371 maddesinin uygulanamayacağım iddia ederek kararın bozulmasını istemektedir. Karar: Temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar, bozulması istenilen kararın dayandığı gerekçeler karşısında, yerinde ve kararın bozulmasını sağlayacak durumda görülmemiştir. Bu nedenle, temyiz isteminin reddine oybirliğiyle karar verildi.