Danıştay Onbirinci Daire

Tarih döneminde ödenecek KDV bulunmayan mükellef adına komisyonca matrah takdiri sözkonusu olmaz. İstemin Özeti: 1992 yılının Nisan ile Eylül dönemlerine ait katma değer vergisi beyannamelerini yasal süresinde vermeyen yükümlü adına re'sen takdir yoluyla kaçakçılık cezalı katma değer vergisi salınmıştı. Vergi Mahkemesi kararıyla; vergi dairesinin, dönemler itibarıyla ayrı ayrı ihbarnamelerle tarh edilen cezalı katma değer vergilerine karşı ayrı ayrı dava açılması yolundaki usule ilişkin iddiası yerinde görülmeyerek işin esasına geçildiği, yükümlü tarafından ihtilaf dönemlerine ait katma değer vergisi beyannamelerinin yasada öngörülen/sürede verilmediğinden matrah takdiri için takdir komisyonuna başvurulmasında isabetsizlik bulunmadığı, öte yandan, re'sen vergi tarhından amaç, yükümlülerin beyan dışı bıraktıkları kazancın gerçeğe en yakın biçimde ve maddi delillere istinaden saptanması olduğu halde takdir komisyonunca matrah takdiri yapılırken hiçbir somut doneden yararlanılmadığı, kaldı ki, yükümlü şirket tarafından davalı idareye yasal süresinden sonra verilen katma değer vergisi beyannameleri fotokopilerinden, tarh dönemlerine ilişkin ödenecek katma değer vergisinin bulunmadığı, sadece önceki dönemlerden devreden diğer katma değer vergisi olarak 83.000 liranın bütün bu dönemler için indirim konusu yapıldığı anlaşıld ğından, davacının tarh dönemlerinde katma değer vergisine konu yapılabilecek herhangi bir mal ve hizmet teslimi yapmadığının anlaşıldığı, aksi yönde davalı idarece ve takdir komisyonunca yapılmış bir tespitte bulunmadığından cezalı tarhiyat kaldırılmıştır. Vergi Dairesi Müdürlüğünce, takdir komisyonu kararma dayanılarak yapılan tarhiyatın kanuna ve usule uygun olduğu ileri sürülerek mahkeme kararının bozulması istenilmektedir. Karar: Temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar, bozulması istenilen kararın dayandığı gerekçeler karşısında, yerinde ve kararın bozulmasını sağlayacak durumda görülmemiştir. Bu nedenle, temyiz isteminin reddine oybirliğiyle karar verildi.