Danıştay Onbirinci Daire

Vergiye tabi işlemleri bulunmayan mükellefler de beyanname vermek zorundadırlar. İstemin Özeti: inşaat taahhüt işiyle uğraşan yükümlünün 1993 yılı OcakNisan dönemlerine ilişkin katma değer vergisi beyannamelerini vermemesi nedeniyle takdir komisyonunca belirlenen matrah üzerinden adına kaçakçılık cezalı katma değer vergisi salınmıştır. Vergi Mahkemesi kararıylc, 3065 sayılı Katma Değer Vergisi Kanununun 40/3. maddesinde, herhangi bir vergilendirme döneminde vergiye tabi işlemleri bulunmayan mükelleflerin de beyanname vermek zorunda olduklarının hükme bağlandığı, öte yandan 213 sayılı Vergi Usul Kanununun 30/1. maddesinde de vergi beyannamesinin kanuni süresinin sonundan başlayarak 15 gün geçtiği halde verilmemiş olmasının re’sen takdir nedeni olduğu kuralına yer verildiği, aynı Yasanın 31/8. maddesinde ise takdir komisyonu kararlarında takdirin dayanağının ve takdir hakkında açıklama bulunması gerektiğinin belirtildiği, uyuşmazlık dönemine ait katma değer vergisi beyannamelerini vermeyen yükümlünün ilgili dönem matrahının tespiti için re’sen takdire gidilmesinin yerinde olduğu, ancak vergi matrahının re’sen belirlenebilmesi için idarece yükümlünün katma değer vergisine tabi teslim ve hizmetlerin saptanması gerektiği, bu yolda herhangi bir tespit yapılmaksızın inceleme ve araştırmaya dayanmadan genel ifadelerle matrah takdir edilmesinde 213 sayılı Yasanın 31/8. maddesine uyarlık görülmediği gerekçesiyle cezalı tarhiyatı terkin e:miştir. Vergi Dairesi tarafından, takdir komisyonu kararıyla belirlenen matrah üzerinden yapılan cezalı tarhiyatta yasal isabetsizlik bulunmadığı ileri sürülerek kararın bozulması istenilmektedir. Karar: Temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar, bozulması istenilen kararın dayandığı gerekçeler karşısında, yerinde ve kararın bozulmasını sağlayacak durumda görülmemiştir. Bu nedenle temyiz isteminin reddine, Vergi Mahkemesi kararırım onanmasına oybirliği ile karar verildi.