Danıştay Onbirincı Daire

Şirketlerde temsile tek imza yetmediği yolundaki yönetim kurulu üyesinin iddiası hüsnüniyetli üçüncü şahıs için geçerli olmaz. İstemin Özeti: (M) ihracat ve Pazarlama A.Ş.'nin vergi borcu nedeniyle teminat olarak gösterilen yükümlü şirkete ait gayrimenkule uygulanan haciz işlemi, ile bu gayrimenkul için alınan satış kararım iptal eden Vergi Mahkemesinin kararını, 20.3.1986 günlü yönetim kurulu kararının alındığı tarihte yönetim kurulu başkan vekili olan ancak gayrimenkul teminatı verme konusunda tek basma yetkisi olmayan (A.M.)'nin bahsi geçen yönetim kurulu kararı yerine 22.11.1985 günlü ve kendisinin de aralarında bulunduğu yönetim kurulu üyelerinden herhangi birinin münferit imzası ile şirketi her hususta temsil ve ilzam edeceğine dair imza sirkülerim ibraz etmek suretiyle düzenlettirdiği 13.10.1986 günlü muvarakatname ile yönetim kurulu başkan vekili olduğu şirketin taşınmazım başka bir şirketin vergi borcu için teminat göstermesi karşısında adı geçenin iyi niyetli olduğundan söz edilemeyeceği, ancak verilen teminatı görünüşte usulüne uygun olan muvafakatnameye istinaden hüsnüniyetle kabul etmiş bulunan (TTK Md. 321/4) üçüncü şahıs durumundaki Vergi Dairesi açısından teminatı geçersiz kılacak bir durumun bulunmadığı, öte yandan taşınmaza uygulanan haciz işlemi ve satış kararından haberdar olunduğu halde ödeme yapılmadığından ve satış ilanı da yükümlü şirketin adresine gönderildiğinden yükümlü şirketin 6183 sayılı Kanunun 56. maddesinde öngörülen bildirimin yapılmadığı yolundaki iddiasına itibar edilemeyeceği gerekçesiyle bozan Danıştay Yedinci Dairesinin 30.3.1994 gün ve E:1991/883, K:1994/1490 sayılı kararının; özel yetki olmadıkça gayrimenkul üzerinde ayni hak tesis ettirilemeyeceğinden (A.M.)'nin şirkete ait taşınmazı teminat olarak gösteremeyeceği, Türk Ticaret Kanununun 321/3. maddesinde aracı şirketler adına düzenlenecek evrakın muteber olması için mukavelede aksine hüküm bulunmadıkça temsilci salahiyetlilerinden iki kişinin imzasının bulunması gerektiği öngörüldüğüne göre (A.M.)'nin tek basma vermiş olduğu teminatın geçersiz olduğu ileri sürülerek düzeltilmesi istenilmektedir. Karar: Dava Daireleri ile idari veya Vergi Dava Daireleri Genel Kurulları kararlarının düzeltme yolu ile yeniden incelenebilmeleri 2577 sayılı idari Yargılama Usulü Kanununun 54. maddesinde yazılı nedenlerden birinin bulunması ile mümkün olup, karar düzeltme dilekçesinde öne sürülen nedenler bunlardan hiçbirine uymadığından düzeltme isteminin reddine oybirliği ile karar verildi.