|
|
Dairesi
Veraset ve intikal Vergisi Kanununa göre ticari varlık özsermaye, işletme sahibinin işletmeye getirdiği sermaye ile faaliyetlerden elde ettiği karların çeşitli biçimlerde işletmede bırakılmasından meydana gelmektedir. Özsermaye hesaplamasında, işletme sahibinin işletmeye direkt olarak getirdiği para
|
|
|
Karar No
1996/2211
|
|
|
Esas No
1996/1450
|
|
|
Karar Tarihi
12-06-1996
|
|
|
Danıştay Dokuzuncu Daire
Veraset ve intikal Vergisi Kanununa göre ticari varlık özsermaye, işletme sahibinin işletmeye getirdiği sermaye ile faaliyetlerden elde ettiği karların çeşitli biçimlerde işletmede bırakılmasından meydana gelmektedir. Özsermaye hesaplamasında, işletme sahibinin işletmeye direkt olarak getirdiği paralar ile işletme adına yaptığı ödemelerle ilgili olan ortaklar cari hesabinin alacak kalanının sermaye ile karlar toplamına ilave edileceği bir muhasebe kuralı olduğuna göre, muristen intikal eden işletmeye ait bilançoda yeralan ortaklar cari hesabinin sermayeye ilavesinde kanuna aykırılık bulunmamaktadır. İstemin Özeti: 02.04.1991 tarihinde vefat eden muristen intikal eden ticari varlığın düşük beyan edildiği ileri sürülerek takdir edilen matrah üzerinden tarh olunan kaçakçılık cezalı veraset ve intikal vergisine karşı açılan davayı; 7338 sayılı Kanunun 10. maddesinde veraset ve intikal vergisinin matrahının intikal eden malların Vergi Usul Kanununa göre bulunacak değerleri olduğu, 213 sayılı Kanunun 267. maddesinde de, gerçek bedeli olmayan veya bilinmeyen veyahut değer olarak tespit edilemeyen bir malın değerleme gününde satılması halinde emsaline nazaran haiz olacağı değerin emsal bedeli olduğunun belirtildiği, olayda 213 sayılı Kanunun 267. maddesinde öngörülen sıralama dikkate alınarak ikinci sıra olan maliyet bedeli esasına göre işlem yapılması gerekirken’anılan madde hükümlerine aykırı olarak tespit edilen matrah farkında yasal isabet bulunmadığı gerekçesiyle kısmen kabul ederek maliyet bedeli esasına göre bulunacak matrah üzerinden kusur cezalı vergi tarh olunmasına karar veren Vergi Mahkemesi karannın; mücerret ifadelerle karar verildiği, beyana dahil edilmeyen ortaklar cari hesabinin ise hiç irdelenmediği ileri sürülerek bozulması istenilmektedir. Karar: 7338 sayılı Kanunun 10. maddesinde veraset ve intikal vergisinin matrahım intikal eden malların Vergi Usul Kanununa göre bulunan değerleri olduğu, mükelleflerin ilk tarhiyatta nazara alınmak üzere veraset ve intikal vergisi mevzuuna giren malları bu maddede öngörülen değerleme ölçülerinden faydala narak belirtilmeyenler bakımından ise Vergi Usul Kanununun servetleri değerleme ile ilgili 3. bölümündeki esaslara göre değerlemek ve beyannamelerinde göstermek zorunda oldukları hükme bağlanmış, aynı maddenin (a) bendinde ise, ticari sermayenin, bilanço esasına göre defter tutanlarda ölüm tarihine takaddüm eden takvim yılı bilançosuna göre bulunacak özsermaye olduğu, belirtilmiştir. Olayda, muristen intikal eden ticari sermaye ile ilgili olarak bilançoda yeralan ve ortaklar tarafından kendi varlıklarından şirkete dahil edilen kıymet niteliğindeki ortaklar cari hesabinin öz sermayeye ilave edilmediği, diğer taraftan intikal eden emtianın maliyet bedeli ile değil emsal bedeli ile değerlenerek beyana dahil edilmesi gerektiği ileri sürülerek tarhiyat yapıldığı anlaşılmaktadır. Özsermaye, işletme sahibinin işletmeye getirdiği sermaye ile faaliyetlerden elde ettiği karların çeşitli biçimlerde işletmede bırakılmasından meydana gelmektedir. Özsermaye hesaplamasında, işletme sahibinin işletmeye direkt olarak getirdiği paralar ile işletme adına yaptığı ödemelerle ilgili olan ortaklar cari hesabinin alacak kalanının sermaye ile karlar toplamına ilave edileceği bir muhasebe kuralı olduğuna göre, muristen intikal eden işletmeye ait bilançoda yeralan ortaklar cari hesabinin sermayeye ilavesinde kanuna aykırılık bulunmamaktadır. Öte yandan, yeniden yapılan değerleme sonucu bulunan 9.430.426 liralık matrah farkında da 7338 sayılı Kanunun 10. maddesi ile 213 sayılı Kanunun 292. maddesi hükmüne aykırılık yoktur. Bu durumda, davanın kısmen kabulüne ilişkin eksik incelemeye dayalı mahkeme kararında yasal isabet bulunmamaktadır. Açıklanan nedenlerle temyiz isteminin kabulü ile Vergi Mahkemesi kararınin bozulmasına, yeniden bir karar verilmek üzere dosyanın anılan mahkemeye gönderilmesine oyçokluğu ile karar verildi.
|
|