|
|
Dairesi
İktisadi ve teknik icaplara uymayan normal ve mutad bir durum arz etmeyen tapu kayıtları esas alınarak tarhiyat yapılamaz.
|
|
|
Karar No
1996/2185
|
|
|
Esas No
1995/1488
|
|
|
Karar Tarihi
28-05-1996
|
|
|
Danıştay Dördüncü Daire
İktisadi ve teknik icaplara uymayan normal ve mutad bir durum arz etmeyen tapu kayıtları esas alınarak tarhiyat yapılamaz. İstemin Özeti: Gayrimenkul alım satımından doğan değer artış kazancı île ilgili olarak gelir vergisi beyannamesi vermemesi nedeniyle 1993 yılı içir davacı adına gelir vergisi salınmış, kaçakçılık cezası kesilmiştir. Vergi Mahkemesi kararıyla; dosyada bulunan bilgi ve belgelere göre taşınmazın 8.500.000 liraya alındığı 300.000.000 liraya satıldığı ve tapuya bu bedeller üzerinden tescil edildiğinin anlaşıldığı, bu durumda bilirkişi incelemesi yapılmasına gerek görülmediği, ibraz edilen sözleşmelerin her zaman düzenlenmesinin mümkün olduğu ve tapu kayıtlarım geçersiz kılacak nitelikte bulunmadığından salınan vergide kanuna aykırılık görülmediği, gayrimenkulun alış ve satış bedellerinin tapu kayıtlarından tespitinin mümkün olması nedeniyle davacıya kasıt izafe edilemeyeceğinden kaçakçılık cezasının kusur cezasına çevrilmesi gerektiği gerekçesiyle vergi aslına yönelik davanın reddine, kaçakçılık cezasının kusur cezasına çevrilmesine karar vermiştir. Vergi Dairesi Müdürlüğü kesilecek cezanın kaçakçılık olması gerektiğini, davacı, arsanın gerçek alım ve satım değerinin 150 milyon lira olduğunu, arsayı 5.5 ay içinde elinden çıkardığım bir arsanın kısa sürede % 3500 oranında, enflasyonun üstünde değer kazanmasının mümkün olmadığım, ortada şufa davası açılma teşebbüsü olduğundan değerinin yüksek gösterildiğim, yoklama tutanağının bilinçsizce imzalandığım ileri sürerek kararın bozulmasını istemektedirler. Karar: Uyuşmazlık, 2.7.1993 tarihinde 8.500.000 liraya satın aldığı hisseli arsayı, 15.11.1993 tarihinde 300.000.000 liraya sattığı halde alımsatımdan doğan kazancı beyan etmemesi nedeniyle davacı adına re’sen takdir edilen matrah üzerinden salınan gelir vergisi ile kesilen kaçakçılık cezasına ilişkindir. Davacının sahibi bulunduğu şüyulu arsayı elden çıkarmasından doğan kazancım beyan etmemesi nedeniyle olayın takdir komisyonuna intikali yerindedir. Ancak takdir edilen matrah, tapu kayıtlarından ve davacının, yoklama tutanağı ile tespit edilen ifadesinden tespit edilmiştir. Vergi Usul Kanununun 127, maddesinde, yoklamadan maksadın mükellefleri ve mükellefle ilgili maddi olayları kayıtları ve mevzuları araştırmak ve tespit etmek olduğu belirtilmiştir. Ödenmesi gereken vergilerin doğruluğu araştırıp tespiti ancak Vergi Usul Kanununun 134. maddesi uyarınca bir vergi incelemesi yapılmak suretiyle sağlanabilir ve Gelir Vergisi Kanunu uyarınca gerçek kişilerin bir takvim yılı içinde elde ettikleri kazanç ve iratların gerçek ve safi miktarının gelir vergisine tabi tutulması gerekir. Olayda böyle bir yolla dönem matrahı tespit edilmediği gibi 2.7.1943 tarihinde 8.500.000 liraya satın alınan şüyulu bir arsanın, 15.11.1993 tarihinde 300.000.000 liraya satılması iktisadi ve ticari icaplara uymamakta ve olayın özelliğine göre normal ve mutad olmayan bir durum arz etmektedir. Bu durumun tapu kayıtlarından tespit edilmesi, gelir vergisi yönünden sözkonusu kayıtlara itibar edilmesini gerektirmez. Esasen tapu kayıtlarında yazılı bedel, Harçlar Kanununun 57. maddesi uyarınca alınacak tapu harcına esas olan değeri gösterir. Bu nedenle, davacı temyiz isteminin kabulüyle Vergi Mahkemesi kararının bozulmasına, Vergi Dairesi Müdürlüğü temyiz isteminin reddine, oybirliğiyle karar verildi.
|
|