Danıştay Dördüncü Daire

Kanunda belirtilen 'diğer işler' kavramının, yıllara yaygın inşaat ve onarma işlerinin dışında kalan işleri kapsadığı, müşterek genel giderlerden diğer işlere pay verilmesi kanuna aykırı değildir. İstemin Özeti: 1991 yılı işlemleri incelenen davacı şirketin, müşterek genel giderlerden yıl içinde iş makineleri ve nakil vasıtalarının kiraya verilmesi nedeniyle elde ettiği gelirlere pay vererek bu gelirlerin elde edilmesiyle ilgili olmayan giderleri sözü edilen kazançlarla ilgilendirmek suretiyle dönem kazancım düşük gösterdiği ve müşterek genel giderlerin dogmasına yol açan yıllara yaygın inşaat işleri için maliyeti eksik hesapladığı ileri sürülerek re'sen kurumlar vergisi salınmış, kaçakçılık cezası kesilmiştir. Vergi Mahkemesi kararıyla, 193 sayılı Gelir Vergisi Kanununun 43. maddesinin ikinci fıkrasında sözü edilen 'diğer işler' kavramının, inşaat ve onarma işlerinin dışında yer alan işleri kapsadığı, müşterek genel giderlerden madde kapsamına girmeyen işlere pay verilmeyeceği şeklinde bir hüküm bulunmadığı ve bu nitelikteki ticari faaliyete ait gelir temininde hiç gider olmayacağı düşünülemeyeceği gibi geniş bir makine parkına sahip olan davacı şirketin, iş makine ve vasıtalarım kiraya vermesinin ticari niyet ve organizasyonu gerektirdiği ve elde edilen kira gelirinin arızi kazanç olarak değerlendirilemeyeceği gerekçesiyle vergi ve cezanın kaldırılmasına karar vermiştir. Davalı idare, şirketin aktife kayıtlı iktisadi kıymetler ile gayrimenkullerinin satışı veya kiraya verilmesi suretiyle elde edilen gelirlere, müşterek genel giderlerden pay ayırmadığım, iş makine ve vasıtalarının kira gelirlerinin de aynı nitelikte olduğunu ileri sürmekte ye kararın bozulmasını istemektedir. Karar: Temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar, bozulması istenilen kararın dayandığı gerekçeler karşısında, yerinde ve kararın bozulmasını sağlayacak durumda görülmemiştir. Bu nedenle, temyiz isteminin reddine oybirliğiyle karar verildi.