Danıştay Dördüncü Daire

Pazarda iki tezgahı bulunan kişinin iki işyeri bulunduğu kabul edilerek götürü usulden yararlandırılmaması Kanuna uygun değildir. İstemin Özeti: Götürü usulde gelir vergisi mükellefi olan davacı, gerçek usulde mükellefiyet tesisine ilişkin 10.2.1993 gün ve 100/3942 sayılı yazının iptali istemiyle dava açmıştır. Vergi Mahkemesinin kararıyla; dava konusu edilen işlem davacının hukukunu olumsuz yönde etkileyen idarenin tek yanlı ve kesin işlemi olarak nitelendirileceğinden iptal davasına konu edilebileceğinin kabulü gerektiği, davacının satışım yaptığı emtiaların, 193 sayılı Gelir Vergisi Kanununun 51/12. maddesi uyarınca yayımlanan 92/2863 sayılı Bakanlar Kurulu Kararı'nın 1. maddesinde sayılan elektrikli cihaz ve eşyalardan olmadığından anılan madde kapsamında mütalaa edilemeyeceği, öte yandan dosyada bulunan yoklama tutanaklarından, davacının Maltepe pazarında seyyar tezgahlarda işini yürüttüğü, sabit bir işyeri olmadığı, her iki tezgahının da aynı pazar yerinde olduğunun anlaşıldığı, bu durumda davacının 213 sayılı Vergi 'Usul Kanununun 156. naddesinde tarif edildiği gibi birden fazla işyeri bulunduğu ve işinin basında bulunmadığım kabul etmenin mümkün olmadığı gerekçesiyle gerçek usulde mükellefiyet tesisi yolundaki işlemin iptaline karar verilmiştir. Vergi Dairesi Müdürlüğü, sözkonusu işlem, 213 sayılı Vergi Usul Kanununun 378. maddesinde belirtilen hususlara girmediğinden dava konusu yapılamayacağım, 6.2.1993 tarihli tutanakla elektrikli ev eşyası sattığının tespiti üzerine yapılan işlemin yerinde olduğunu ileri sürerek kararın bozulmasını istemektedir. Karar: Temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar, bozulması istenilen kararın dayandığı gerekçeler karşısında, yerinde ve kararın bozulmasın) sağlayacak durumda görülmemiştir. Bu nedenle, temyiz isteminin reddine oybirliğiyle karar verildi.