Danıştay Üçüncü Daire
Minibüs işletmeciliği yapan ve götürü usulde gelir Vergisi mükellefi olan kişinin: beyan ettiği Günlük hasılattan hareket edilerek hesaplanan yıllık hasılatın, GVK’nın 48/9. maddesindeki haddi aştığının görülmesi üzerine, gerçek usulde gelir Vergisi mükellefiyetinin tesis edilmesi yerinde bir uygulamadır. İşlemin Özeti: Götürü usulde minibüs işletmeciliğinden dolayı kayıtlı gelir vergisi mükellefi bulunan davacının yapılan yoklama sonunda götürülük şartlarının ihlal edildiği nedeniyle 1.1.1994 tarihi itibarîyle gerçek usulde mükellefiyet tesisine ilişkin işleme karşı açılan davayı; davacı tarafından yoklama fişinde imzasının bulunmadığı iddia edilmekte ise de, dosyada bulunan yoklama fişinin davacı tarafından imzalandığının görüldüğü dolayısıyla aksi yoldaki iddiasında isabet görülmediği, öte yandan 193 Sayılı Gelir vergisi Kanunu’nun 48. maddesinde, götürü usule tabi olmanın özel şartlarının düzenlendiği, maddenin 9. bendinde götürü usulde mükellef olabilmek için bir takvim yılı içinde alınan taşıma ücretleri tutarıın 31.12.1993 tarihi itibariyle 60.100.000 lirayı aşmaması gerektiğinin belirtildiği, aynı kanunun 50. maddesinde de; götürü usule tabi olmanın şartlarından her hangi birini takvim yılı içinde kaybedenlerin ertesii takvim yılı basından itibaren gerçek usulde yergilendirileceklerinin hükme bağlandığı, olayda, davacı nezdinde düzenlenen yoklama fişinde görüleceği üzere günde 600.000 lira hasılat elde ettiğinin tesbit edildiği, buna göre yılda 219.000 000 lira, sadece iş günleri çalışıldığı düşünülse dahi. 144.000.000 lira yıllık hasılat elde edeceğinin anlaşıldığı, bu tutarların ise davacının 1993 takvim yılı hasılatının kanunun aradığı sınırın çok üstünde olduğunu açıkça ortaya koyduğu, ayrıca, aracın bakım ve tamir gibi zorunlu haller nedeniyle çalışmadığı günler dikkate alınması halinde de yine yıllık hasılatın kanunda gösterilen hadlerin çok üstünde olduğunun görüldüğü, kaza, trafikten men, büyük tadilatı sağlık gibi arızi nedenlerle yılın önemli bölümünde (hasılatı büyük oranda etkileyecek şekilde aracın çalışmama olasılığı düşünülebilirse de, bu hususun davacı tarafından iddia edilmesi ve geçerii belgelerle kanıtlanması gerektiği, budurumda davacının Gelir Vergisi Kanunu’nun 50. maddesine göre 1.1.1994 tarihinden itibaren gerçek usulde vergilendirilmesi ve bu yönde yergi dairesine gerçek usulde gelir vergisi mükellefiyet kaydı yaptırmasının gerektiği, yoklama fişini bizzat imzalayan davacının bu yükümlülüğü bilmediği nedeniyle yerine getirmediği, davalı idarenin Gelir Vergisi Kanunusun 50. maddesinin ruhuna aykırı olarak geriye yönelik işlem yapıldığı yolundaki iddiasının yasal dayanaktan yoksun olduğu, burada önemli olan davacının yıllık hasılatının Gelir Vergisi Kanunu’nun 4879. maddesindeki üst sınırını geçmesi ve buna ilişkin olarak yapılmış bir tesbitin bulunması gerektiği, tesbiti takip eden yıl basından itibaren gerçek usulde mükellefiyete geçirilmenin kanun gereği bulunduğu, dava dilekçesinde yoklama fişinin tek basma yeterli ve geçerli olmayacağı iddia edilse dahi Vergi Usul Kanunusun 128, 131 ve 132. maddelerinde belirtilen esaslar dahilinde düzenlenen ve usulüne uygun bulunan yoklamanın yeterli olduğunun anlaşıldığı, bu nedenle gerçek usulde mükellefiyet tesisi işleminde kanuna aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle reddeden izmir 3. Vergi Mahkemesinin 16.3.1995 Gün ve E: 1994/ 904. K: 1995/317 Sayılı kararının; yoklama fişi ile yapılan belirlemenin sene içinde en az uç kez belirli aralıklarla yapılması gerektiği, tek bir yoklama fişi ile götürü usulden gerçek usüle geçirilmesinin yerinde olmadığı, kaldı ki aynı hatta minibüs işletenlerin götürü usulde mükellefiyetlerinin devam ettiği ileri sürülerek bozulması istemidir. Karar: Dayandığı hukuki ve kanuni nedenlerle gerekçesi yukarıda açıklanan İzmir Üçüncü Vergi Mahkemesi kararı, aynı gerekçe ve nedenlerle Dairemizce de uygun görülmüş olup temyizi istemine ilişkin dilekçede ileri sürülen iddialar sözü geçen kararın bozulmasını sağlayacak durumda bulunmadığından temyiz isteminin reddine ve kararın onanmasına. oybirliğiyle karar verildi.