Danıştay Üçüncü Daire 

Vergi Mahkemesi kararı üzerine düzenlenen ihbarname üzerine ödenmeyen amme alacağının ödeme emriyle istenmesinde kanuna aykırılık yoktur. İstemin Özeti: Davacı adına, 1993 takvim yılma ilişkin gelir vergisi, karar harcı ve gecikme faizinden oluşan kamu alacağının tahsili amacıyla düzenlenerek tebliğ edilen ödeme emrine karşı açılan davayı; davalı idarenin süre aşımı def inin yerinde görülmediği, olayda ödeme emriyle istenilen gelir vergisine karşı açılan davada tarhiyatı 5.449.265 lira matrah farkına göre tadilen tasdik eden Gaziantep Vergi Mahkemesi Kararının taraflarca temyizi üzerine Danıştay Üçüncü Dairesinin 24.11.1992 Gün ve E:1990/3509, K:1992/3485 Sayılı Kararı ile davacı temyiz isteminin reddedildiği, Vergi Dairesi Müdürlüğü temyiz isteminin ise kabul edilerek kararın, (A.B.)'den alınan ham yağın envanter kayıtlarında gösterilmemesi sonucu belirlenen matrah farkına ilişkin hüküm fıkrasının bozulduğu, bozma kararı uyarınca mahkeme tarafından 2577 Sayılı idari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinin 3. fıkrası uyarınca verilecek karar beklenmeksizin gelir vergisi, karar harcı ve gecikme faizinin tahsili için düzenlenerek tebliğ edilen ödeme emrinde hukuka uygunluk görülmediği gerekçesiyle kabul ederek, ödeme emrini iptal eden Gaziantep Vergi Mahkemesinin 8.12.1993 Gün ve E:1993/754, K:1993/1646 Sayılı Kararının; Danıştay Üçüncü Dairesinin bozma kararı üzerine tahakkuk ettirilen vergilerin vadesinde ödenmemesi nedeniyle tahsili amacıyla düzenlenen ödeme emrinde kanuna aykırılık bulunmadığı ileri sürülerek bozulması istemidir. Karar: Dayandığı hukuki ve kanuni nedenlerle gerekçesi yukarıda açıklanan Gaziantep Vergi Mahkemesi kararının A.B.'den alınan ham yağın envanter kayıtlarında gösterilmemesi sonucu belirlenen matrah farkından doğan gelir vergisi ile bu vergiye uygulanan gecikme faizine ilişkin hüküm fıkrası aynı gerekçe ve nedenlerle Dairemizce de uygun görülmüş olup, temyiz istemine ilişkin dilekçede ileri sürülen iddialar sözü geçen kararın bu kısminin bozulmasını sağlayacak durumda bulunmadığından temyiz isteminin reddine ve kararın bu kısminin onanmasına; Temyize konu kararın 5.449.265 lira matrah farkından doğan gelir vergisi ve bu vergiye uygulanan gecikme faizine ilişkin hüküm fıkrasına gelince; 2577 Sayılı idari Yargılama Usulü Kanunu'nun 28. maddesinin 5. bendinde; vergi uyuşmazlıklarına ilişkin mahkeme kararının idareye tebliğinden sonra bu karara göre tespit edilecek vergi, resim, harç ve benzeri mali yükümler ile zam ve cezaların miktarının ilgili idarece mükellefe bildirileceği, 213 Sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 112. maddesinin 3. fıkrasında da dava açma dolayısıyla 2577 Sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 27. maddesinin 8 Numaralı bendi gereğince tahsili durdurulan vergilerden taksit süreleri geçmiş olanların Vergi Mahkemesi kararma göre hesaplanan vergiye ait ihbarnamelerin tebliğ tarihinden itibaren bir ay içinde ödeneceği öngörülmüştür. . Dosyanın incelenmesinden Davacının ortağı bulunduğu ve 8.11.1993 tarihinde Anonim Şirkete dönüşen Kollektif Şirketin kist dönem işlemlerinin incelenmesi sonucunda, sabun külçesi satışından bulunan kollektif şirketteki davacı hissesine isabet eden 5.449.265 lira matrah farkı üzerinden ikmalen yapılan tarhiyatın Gaziantep Vergi Mahkemesince onandığı, davacının bu matrah farkına yönelik temyiz ve kararın düzeltilmesi istemlerinin Dairemizce reddedildiği ve Vergi Mahkemesi karannın bu kısminin kesinleştiği anlaşılmaktadır. Vergi Mahkemesi kararının kesinleşen hüküm fıkrası uyarınca düzenlenerek tebliğ olunan ihbarname üzerine ödenmeyen amme alacağının ödeme emriyle istenilmesinde kanuna aykırılık bulunmamaktadır. Bu bakımdan, 5.449.265 lira matrah farkına isabet eden gelir vergisi ile bu vergiye uygulanan gecikme faizinin vadesinde ödenmemesi üzerine tahsili amacıyla düzenlenen ödeme erminde yasaya aykırılık bulunmadığından, ödeme emrinin bu kısminin da iptaline karar verilmesinde hukuka uyarlık görülmemiştir. Açıklanan nedenlerle, temyiz isteminin kısmen kabulü ile Gaziantep Vergi Mahkemesinin 8.2.1993 Gün ve E:1993/754, K:1993/1648 Sayılı Kararının davaya konu edilen ödeme emrinin 5.449.265 lira matrah farkından doğan gelir vergisi ile bu vergiye uygulanan gecikme faizine ilişkin kısminin bozulmasına, oybirliği ile karar verildi.