Danıştay Onbirinci Daire 

 Pişmanlıkla verilen beyannamede matrah beyan edilmemesi halinde, başka bir re'sen takdir nedeni yoksa, re'sen takdir yoluna gidilmesinde ve cezalı tarhiyat yapılmasında yasal isabet yoktur. İstemin Özeti: Yükümlünün 1988/Haziran dönemine ait katma değer vergisi beyannamesini yasal süresinden sonra pişmanlıkla matrahsız olarak vermesi nedeniyle re'sen tarh olunan kaçakçılık cezalı Katma Değer Vergisi ile Dahili Tevkifatın kaldırılması isteği ile açılan davayı; 213 Sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 371. maddesinde öngörülen pişmanlık hükümlerine göre başka bir re'sen takdir sebebi bulunmaksızın matrahsız olarak beyanda bulunulması halinde, re'sen takdir yoluna gidilmesinde ve cezalı tarhiyat yapılmasında yasal isabet bulunmadığı gerekçesiyle kabul ederek cezalı vergiyi terkin eden Ankara 5. Vergi Mahkemesinin 7.10.1992 Gün ve E:1991/572, K:1992/1413 Sayılı Kararının; yükümlü ilgili dönem beyannamesini pişmanlıkla matrahsız olarak verdiğinden pişmanlık hükümlerinden yararlanmasının mümkün olmadığı ileri sürülerek bozulması istenilmektedir. Karar: Temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar, bozulması istenilen kararın dayandığı gerekçeler karşısında, yerinde ve kararın bozulmasını sağlayacak durumda görülmemiştir. Bu nedenle temyiz isteminin reddine, Ankara 5. Vergi Mahkemesi kararının onanmasına oybirliğiyle karar verildi.