Danıştay Onbirinci Daire

KDV beyannamesini vermeyen mükellefin defter ve belgeleri üzerinden takdir komisyonunca takdir edilen matrah üzerinden salınan vergi ve kesilen kaçakçılık cezası yerindedir. İstemin Özeti: 1986 yılı Ocak dönemine ait katma değer vergisi beyannamesini vermeyen yükümlü adına takdir komisyonu kararma istinaden kaçakçılık cezalı kama değer vergisi ile dahili tevkifat salınmıştır, Ankara 5. Vergi Mahkemesinin 9.12.1992 Günlü ve E:1991/2016, K:1992/ 1749 Sayılı kararıyla 3065 Sayılı Katma Değer Vergisi Kanunu’nun 41/1 ve 213 Sayılı Vergi Usul Kanunu’nun 30/1. maddeleri karşısında, beyanname verilmemesi nedeniyle olayın takdire sevkinin yasal olduğu, olayda, yükümlü tarafından defter ve belgelerine göre takdir edilen matrahın fazla olduğu iddia edildiğinden, ara kararıyla 1986 yılı defter ve belgeleri istenilmesine ve bu karar bizzat yükümlüye tebliğ edilmesine rağmen,verilen sürede defter ve belgelerin ibraz edilmemesi nedeniyle, takdir olunan matraha itibar edilmesi gerektiği, yükümlünün uyuşmazlığın ilişkin olduğu dönemde vergiye tabi işlemleri olmasına karşın, bu işlemlerini beyan dışı bırakması sonucu sebep olduğu vergi kaybında kastı açık bulunduğundan, kesilen kaçakçılık cezasında isabetsizlik görülmediği, ancak gelir vergisinde mahsup imkanı kalmayan dahili tevkifatın tahsili cihetine gidilmesi halinde mükerrer vergilendirmeye neden olunacağından, uyuşmazlığa konu dahili tevkifat ile kesilen cezada isabet görülmediği gerekçesiyle kaçakçılık cezalı katma değer vergisi onanmış cezalı dahili tevkifat ise kaldırılmıştır. Vergi dairesi müdürlüğünce, cezalı tarhiyatın aynen onanması gerektiği ileri sürülerek mahkeme kararının bozulması istenilmektedir. Karar: Temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar, bozulması istenilen kararın dayandığı gerekçeler karşısında, yerinde ve kararın bozulmasını sağlayacak durumda görülmemiştir. Bu nedenle temyiz isteminin reddine, 5. Vergi Mahkemesi kararının onanmasına oybirliği ile karar verildi.