Danıştay Dördüncü Daire 

Emsal kira bedeli uygulanması gereken bir kira ödemesine kira stopajı yapılmadığı gerekçesiyle yapılan tarhiyat yerinde değildir. İstemin Özeti: 1992 yılı Şubat ila Temmuz aylarına ilişkin kira ödemelerim beyan etmediği ileri sürülen, davacı şirket adına gelir (stopaj) vergisi salınmış, kaçakçılık cezası kesilmiştir. Vergi Mahkemesi kararıyla; tarhiyata dayanak alınan 27.11.1992 tarihli tutanakla işyerinin ortak (F.Ç)’ye ait olduğunun belirtildiği ancak bu işyerine kira ödendiği yolunda bir tespit yapılmadığı, ara kararı üzerine gönderileri 20.3.1987 tarihli ortaklar kurulu kararı ile işyerinin kira ödemeden şirkete bırakıldığının tespit edildiği, bu durumda, kirasız olarak davacı şirkete bırakılan işyeri için 193 sayılı Gelir Vergisi Kanununun 73. maddesine göre emsal kira bedeline gidilmesi yerinde olup, bu gayrimenkul için beyan edilen rayiç bedelden hareketle saptanan emsal kira bedelinin tarhiyata esas alınması gerektiği gerekçesiyle matrahın azaltılmasına karar verilmiştir. Vergi Dairesi Müdürlüğü, yapılan tarhiyatın yerinde olduğunu ileri sürerek kararın bozulmasın) istemektedir. Karar: Temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar, bozulması istenilen kararın dayandığı gerekçeler karşısında, yerinde ve kararın bozulmasını sağlayacak durumda görülmemiştir. Bu nedenle, temyiz isteminin reddine oybirliğiyle karar verildi.