Danıştay Üçüncü Daire
Piyasadan aldığı ürünleri sadece ayıklama ve temizleme işlemi yaptığından ihraç edilen bu ürünlerin sınai ürün ihracı sayılamayacağından bahisle tahsil edilen vergide yasal isabet bulunmamaktadır. İstemin Özeti: Davacı şirketin 1992 takvim yılında, defne, kekik, meyanlifi, anason, rezene, çörekotu, çemen, adaçayı, ıhlamur ve susam ihracından elde ettiği hasılata Kurumlar Vergisi Kanunu'nun 8. maddesinde öngörülen ihracat istisnasının uygulanması gerektiğinden bahisle ihtirazi kayıtla verdiği Kurumlar Vergisi beyannamesi üzerinden adına tahakkuk ettirilerek tahsis edilen kurumlar vergisi ile geçici vergiye karşı açılan davayı; Kurumlar Vergisi Kanunu'nun 8. maddesinde ve diğer vergi kanunlarında sanayi ürünü, yaş meyve, sebze ve su ürünlerinin ne olduğu konusunda bir tanımlama yapılmadığı, ancak bu konudaki diğer yasal düzenlemeler ile bir işletmenin sanayi işletmesi ve bu işletmede üretilen ürünlerin sanayi ürünü sayılması için bir maddenin fiziksel veya kimyasal özelliğinin kısmen veya tamemen makina, cihaz, tezgah alet veya diğer vasıtalarla değişmesi, faaliyetin fabrikasyon niteliği taşıması ve işleme tabi tutulan maddenin işleme sonucunda değer kazanması, işleme sonucu %1020 bir değerin maddeye ilavesinin yeterli sayıldığı, buna göre ihracata konu ve özellikle zirai nitelikteki bütün ürünlerin sınai ürün niteliğini taşıdığı, zira bugünkü dünya pazarlarında mal satabilmek için satılacak malların dış standartlarına uygun hale getirilmesi gerektiği, bu itibarla tarımsal ürünlerin yukarıdaki tanımlamaya uygun hale getirilmesi için yapılan faliyeti sınai faaliyet, bunun sonucu elde edilen ürünü de sınai ürün olarak kabul etmek gerektiği, diğer taraftan, 23.4.1981 günlü Resmi Gazete'de yayımlanan 8/2625 sayılı Kararla yürürlüğe konulan ihracatta Vergi iadesine Dair 10 Numaralı Karara ekli 9 sayılı listede bazı meyve ve sebzelerle, su ürünleri ismen sayıldıktan sonra 'diğer sebze ve meyveler ve kurutulmuş veya dondurulmuş veya öğütülmüş veya salamura yapılmış sebze, meyve ve su ürünleri' denilmek suretiyle tüm sebze ve meyvelerin kapsama alındığı, ihracatta vergi iadesinin ve kurumlar vergisi ihracat istisnasının amacının ihracatı ve dolayısıyla döviz kazandırıcı muameleri teşvik etmek olduğu, olayda Davacının piyasadan satın aldığı zirai ürünleri kendi fabrikasında taş, toprak, kabuk, yabancı bitki parçaları ve hayvansal artıklar gibi yabancı maddelerden arındırarak ve istenen standartlara uygun hale getirerek ambalajlamak suretiyle ihraç ettiği anlaşıldığından Kurumlar Vergisi Kanunu'nun 8. maddesi hükmü uyarınca ihracat istisnasından yararlandırılması gerektiği gerekçesiyle kabul ederek tahakkuku iptal ile tahsil edilen verginin iadesine karar veren .................... Vergi Mahkemesinin 16.9.1993 Gün ve E:1993/505, K:1993/544 Sayılı kararının; ihracattaki vergi iadesi ile Kurumlar Vergisi Kanunu'ndaki istisna düzenlemelerinin farklı olduğu, adı geçen Kurum tarafından yapılan işlemlerin basit bir ayıklama ve temizleme işlemi olduğu, ihraç edilen ürünlerin sanayi ürünü sayılmayacağı ileri sürülerek bozulması istemidir. Karar: Dayandığı hukuki ve kanuni nedenlerle gerekçesi yukarıda açıklanan .......................Vergi Mahkemesinin 16.9.1993 Gün ve E:1993/505, K:1993/544 sayılı kararı, aynı gerekçe ve nedenlerle Dairemizce de uygun görülmüş olup temyiz istemine ilişkin dilekçede ileri sürülen iddialar sözü geçen kararın bozulmasını sağlayacak durumda bulunmadığından temyiz isteminin reddine ve kararın onanmasına oybirliğiyle karar verildi.