Danıştay Dördüncü Daire 

Müteahhidin, kendi adına fatura ederek işletmeden çektiği dairenin, emsal bedeli ile değerlenmesi, değerlemenin de takdir esasına göre yapılması gerekir.

İstemin Özeti: Kat karşılığı inşaat yapan davacının 1988 yılı işlemlerinin incelenmesi sonucu kendi adına fatura ederek işletmeden çektiği işyeriyle ilgili olarak emsal bedelin tayini için uygulanan esaslardan takdir esasına göre değerleme yapılması gerektiği ileri sürülerek, takdir .komisyonunca belirlenen matrah üzerinden gelir vergisi salınmış, kaçakçılık cezası kesilmiştir.

Ankara 3. Vergi Mahkemesi 10.5.1994 Günlü ve E:1993/923, K:1994/677 Sayılı kararıyla; işletmeden çekilen değerlerin, 213 Sayılı Vergi Usul Kanunu’nun 267. maddesine göre emsal bedel ile değerlenmesi gerektiği, değerlemenin üçüncü sıradaki takdir esasına göre yapılmasının uygun olduğu, takdir komisyonunca emsal bedel tespit edilirken, inceleme raporuna ekli bilirkişi raporunun aynen tekrar edildiği, raporda emsal bedelin tespitine ilişkin bir inceleme yapılmaması nedeniyle gerçek değerin belirlenmesi amacıyla mahkemelerince bilirkişi incelemesi yaptırıldığı, verginin; bilirkişi raporu ile belirlenen miktar üzerinden salınmasının uygun bulunduğu, davacının maliyet esasına göre emsal değeri tespit ettiği ve yergi kaçırma kastı bulunmadığı dikkate alındığında olaya kusur cezası uygulanması gerektiği, gerekçesiyle matrahın kusur cezalı olarak azaltılmasına karar vermiştir.

Davalı idare, maliyet bedeli esasına göre değerleme yapılamayacağım, inceleme raporuna davalı olarak yapılan tarhiyatın yasaya uygun olduğunu ileri sürmekte ve kararın bozulmasını istemektedir..

Karar: Temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar, bozulması istenilen kararın dayandığı gerekçeler karşısında, yerinde ve kararın bozulmasını sağlayacak durumda görülmemiştir.

Bu nedenle temyiz istemlerinin reddine oybirliği ile karar verildi.