Danıştay Onbirinci Daire

Şirket temsilcisi dışında yetkisiz kimseye yapılan tebliğ ile yapılan tarhiyatın kesinleştiğinden söz edilemez. İstemin Özeti; 1990 yılı Şubat, Mart ve Nisan dönemleri için davacı şirket adına salınan ve vadesinde ödenmeyen cezalı katma değer vergisi ile hesaplanan gecikme faizlerinin tahsili amacıyla ödeme emri düzenlenmiştir. Ankara 5. Vergi Mahkemesi 5.9.1994 Gün ve E:1993/1520, K:1994/922 Sayılı Kararıyla; olayda ödeme emrine konu tarhiyata ilişkin ihbarnamelerin 22.2.1992 tarihinde şirket ortağı (C.T.)'ye tebliğ edildiği, 28.9.1986 Tarihli Türkiye Ticaret Sicili Gazetesinde yayımlanan şirket ana sözleşmesine göre üç yıl süre ile (Z.O.)'nın şirket müdürü olarak şirketi münferiden temsile yetkili olduğu, şirketin tasfiyeye girdiği hususunda vergi dairesine herhangi bir bildirimde bulunulmadığı, ara kararı üzerine davalı idarece verilen 1.6.1994 Günlü cevabi yazıda, şirket ortaklarından (C.T.)'nın 14.1.1987 tarihinde ortaklıktan ayrıldığının belirtildiği, bu durumda şirket temsilcisi dışında yetkisiz kimseye yapılan tebliğ ile yapılan tarhiyatın kesinleştiğinden söz edilemeyeceği, kesinleşmeyen kamu alacağının ödeme emri ile istenilmesinde yasal isabet görülmediği gerekçesiyle ödeme emrini iptal etmiştir. Yükümlü şirketin tarh dosyasında tasfiyeye girdiği veya işi bıraktığına dair hiç bir belge bulunmadığı, 213 Sayılı Yasanın 94. maddesi uyarınca tebliğ edilen amme alacaklarının kesinleştiği, yapılan işlemlerin yasal olduğu ileri sürülerek kararın bozulması istenilmektedir. Karar: Temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar, bozulması istenilen kararın dayandığı gerekçeler karşısında, yerinde ve kararın bozulmasını sağlayacak durumda görülmemiştir. Bu nedenle temyiz isteminin reddine, Vergi Mahkemesi kararının onanmasına, oybirliği ile karar verildi.