Danıştay Dördüncü Daire 

Teşhir salonunun şube kabul edilmesi mümkün olmadığından, hayat standardı yönünden ikinci işyeri olarak tarhiyat yapılamaz. İstemin özeti: 1991 yılı gelir vergisi beyannamesinde hayat standardı esasına göre beyanda bulunan davacının ikinci işyeri bulunduğu ileri sürülerek hayat standardı temel göstergesi esas alınarak adına ikmalen gelir ve geçici vergi salınmış, kaçakçılık cezası kesilmiştir. Ankara 5. Vergi Mahkemesinin 17.2.1994 Günlü ve E: 1992/1021, K: 1994/171 Sayılı kararıyla; davacı 23.7.1990 tarihli dilekçe teşhir salonu açacağım vergi dairesine bildirmesi üzerine 31.7.1990 tarihli yoklama fişi ile açılan yerin teşhir salonu olduğu saptanmış olup, burada satış yapıldığına dair tesbit bulunmadığına göre teşhir salonunun şube kabul edilip tarhiyat yapılmasında isabet görülmediği gerekçesiyle vergi ve cezanın kaldırılmasına karar verilmiştir. Vergi Dairesi Müdürlüğü, teşhir salonu olduğu iddia edilen şubede satış yapıldığına ilişkin 22.2.1991 tarihli tutanak düzenlendiğin! ileri sürerek kararın bozulmasını istemektedir. Karar: Temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar, bozulması istenilen kararın dayandığı gerekçeler karşısında, yerinde ve kararın bozulmasını sağlayacak durumda görülmemiştir. Bu nedenle, temyiz isteminin reddine oybirliğiyle karar verildi.