Danıştay Dördüncü Daire 

Türkçe ve İngilizce dillerinde ücret karşılığında kurslar düzenleyerek özel okullar gibi devamlı lisan eğitimi ve öğretimi yapan derneğin kurumlar vergisine tabi tutulması gerekir. İstemin Özeti: 1987 yılı kurumlar vergisi beyannamesini vermeyen davacı derneğin, ilgili yıl işlemlerinin incelenmesi sonucu, dil kurslarından elde ettiği geliri beyan dışı bıraktığı ileri sürülerek re'sen kurumlar vergisi salınmış, kaçakçılık cezası kesilmiştir. Vergi Mahkemesi kararıyla, davacı derneğin Türkçe ve ingilizce dillerinde ücret karşılığında kurslar düzenleyerek özel okullar gibi devamlı lisan eğitim ve öğretimi yaptığı anlaşıldığından, 5422 sayılı Kurumlar Vergisi Kanununun ilgili hükümleri çerçevesinde bu faaliyetin iktisadi işletme sayılarak vergilendirilmesi gerektiği, derneğin tüzüğünde öngörülen amaca uygun faaliyette bulunmuş olmasının, faaliyetin ticari ve iktisadi niteliğini ortadan kaldırmayacağı, bu konuda Maliye Bakanlığınca tanınmış bir muafiyetin de sözkonusu olmadığı gerekçesiyle, davanın kurumlar vergisine ilişkin kısminin reddine, 213 sayılı Vergi Usul Kanununun 369/2. maddesi uyarınca Danıştay içtihatlarının değişmiş olması nedeniyle ceza uygulanamayacağından kaçakçılık cezasının kaldırılmasına karar vermiştir. Davalı idare, kesilen kaçakçılık cezasının yasaya uygun olduğunu, davacı dernek ise kurumlar vergisi mükellefi olmadığım ileri sürmekte ve kararın bozulmasın) istemektedirler. Karar: Taraflarca temyiz dilekçelerinde ileri sürülen iddialar, bozulması istenilen kararın dayandığı gerekçeler karşısında yerinde ve kararın bozulmasını sağlayacak durumda görülmemiştir.