|
|
Dairesi
Defter ve belgelerin yanmış piması, mükellefin yükümlülüğünü ortadan kaldırmaz. Mükellefin ispat külfeti kendisine düşen fatura ve benzeri belgeleri ibraz etmesi halinde, bu belgelerde gösterilen KDV’nin indiriminin kabulü gerekir,
|
|
|
Karar No
1995/2952
|
|
|
Esas No
1995/2876
|
|
|
Karar Tarihi
07-11-1995
|
|
|
Danıştay Onbirinci Daire
Defter ve belgelerin yanmış piması, mükellefin yükümlülüğünü ortadan kaldırmaz. Mükellefin ispat külfeti kendisine düşen fatura ve benzeri belgeleri ibraz etmesi halinde, bu belgelerde gösterilen KDV’nin indiriminin kabulü gerekir, İstemin Özeti: Defter ve belgelerini yandığım öne sürerek ibraz edemeyen yükümlünün katma değer vergisi beyannamelerinde gösterilen indirimleri kabul edilmeyerek 1989/Ocak dönemine ilişkin re’sen katma değer vergisi salınmıştır. Vergi Mahkemesi kararıyla, 3065 sayılı Kanunun 29/1. ve 34. maddeleri hükümleri uyarınca, katma değer vergisi indiriminin yapılabilmesi için mutlak surette belgelerde gösterilmesi ve kanuni defterlere kaydedilmesi gerektiği, ihtilaflı dönemde verilen beyannamelerde indirim konusu yapılan katma değer vergilerinin yasada öngörülen belgelerle kanıtlanamadığı, diğer taraftan defter ve belgelerin tamamen yandığı yolundaki iddiaların da inandırıcılıktan uzak olduğu, dolayısıyla yükümlünün indirimleri kabul edilmeyerek dönemler itibariyle re’sen katma değer vergisi tarhiyatı yapılmasında yasal isabetsizlik bulunmadığı, diğer taraftan yükümlü şirketin bu dönemde sattığı araç satış bedelinin düşük bulunması üzerine tarh edilen cezalı verginin ise; mahkemece aracın satış tarihi itibarıyla bedelinin tespiti amacıyla, bilirkişi incelemesi yaptırılmasının mümkün olamayacağı ve ilgili kuruluşlar tarafından verilen ara kararma cevap verilmemesi nedeniyle satışa konu aracın satış bedelinin yükümlü beyanı ve inceleme elemanınca bulunan değerin ortalaması alınmak suretiyle’ bulunan miktarın matrah farkı olarak tespit edildiği, buna ilişkin kaçakçılık cezasının da kusur cezasına çevrilmesi icabettiği gerekçesiyle tarhiyatı değişiklikle onamıştır. Yükümlü şirket tarafından, tüm alımlar belgeli olarak yapıldığından katma değer vergilerinin mutlaka ödendiği, vergilerin ödendiğine ilişkin belgelerin istenildiği anda ibraz edilebileceği, davalı idare tarafından ise inceleme raporuna dayanılarak yapılan cezalı tarhiyatta yasal isabetsizlik bulunmadığından tamamen onanması gerektiği ileri sürülerek kararın bozulması istenilmektedir. Karar: Temyize konu Vergi Mahkemesi kararının cezalı tarhiyatın araç satişından kaynaklanan kısminin değişiklikle onanmasına ilişkin hüküm fıkrası Dairemizce de aynı gerekçe ve nedenlerle yerinde görülmüş olup, tarafların temyiz dilekçelerinde ileri sürdükleri iddialar kararın bu kısminin bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir. Vergi inceleme raporunda indirimlerin kabul edilmemesi nedeniyle tarh olunan kaçakçılık cezalı katma değer vergisine ilişkin kısmına gelince; 3065 sayılı Kanunun 29. maddesinin 1/a bendinde; mükelleflerin, yaptıkları vergiye tabi işlemleri üzerinden hesaplanan katma değer vergisinden bu Kanunda aksine hüküm olmadıkça faaliyetlerine ilişkin olarak kendilerine yapılan teslim ve hizmetler dolayısıyla hesaplanarak düzenlenen fatura ve benzeri vesikalarda gösterilen katma değer vergisini indirebilecekleri, aynı Kanunun 34/1. maddesinde, yurt içinden sağlanan veya ithal olunan mal ve hizmetlere ait katma değer vergisinin alış faturası veya benzeri vesikalar ve gümrük makbuzu üzerinde ayrıca gösterilmek ve bu vesikalar kanuni defterlere kaydedilmek şartıyla indirilebileceği hüküm altına alınmıştır. Madde hükümlerinin birlikte incelenmesinden, katma değer vergisinin indirim konusu yapılabilmesi için indirim konusu yapılacak verginin fatura veya benzeri belgeler ile gümrük makbuzu üzerinde ayrıca gösterilmesi ve sözkonusu belgelerin kanuni defterlere kaydedilmiş olması gerektiği anlaşılmaktadır. Olayda, yükümlünün ihtilaf döneminde defter ve belgelerinin yandığım ileri sürerek ibraz etmemesi nedeniyle vergi matrahının tamamen veya kısmen maddi delillere dayanılarak saptanması olanağı ortadan kalkmakta, dolayısıyla matrahın re’sen takdiri zorunlu hale gelmektedir. Öte yandan, defter ve belgelerin yanmış bulunması, yukarıda belirtilen ispat.ve ibraz yükümlülüğünü ortadan kaldırmaya dayanak sayılabilecek hukuki bir neden olarak düşünülemez. Zira ticari icaplara göre, emtia satın aldığı kişi veya kuruluşları tanımak ve bilmek durumundaki bir alıcının gerekli girişimleri yaparak emtia alımına ilişkin belgelerin varlığım ispat olanağına sahip bulunduğunu kabul etmek gerekir. Bunun doğal sonucu, maddi delillerin yitirilmesi sonucunu doğuran yangın dolayısıyla ispat külfeti kendisine düşen yükümlüler tarafından ibraz edilemeyen fatura ve benzeri vesikalara ilişkin katma değer vergisinin indirim konusu yapılması, aksi halde, indirimlerin kabul edilmemesidir. Bu durumda mahkemece, yükümlünün dönemler itibariyle yapmış olduğu alımlarına ilişkin temin ettiği ve bilahare temin edebileceği belgeler incelenmek suretiyle katma değer vergisi indirimlerinin tespit edilmesi ve yükümlünün ispat edemediği indirimlerin kabul edilmemesi gerekmektedir. Açıklanan nedenlerle, Vergi Dairesi temyiz isteminin reddine, yükümlü temyiz isteminin kısmen kabulüne, Vergi Mahkemesi kararının bozulmasına, yukarıda açıklanan husus gözönüne alınmak suretiyle yeniden bir karar verilmek üzere dosyanın anılan mahkemeye gönderilmesine yükümlü temyiz istemi kısmen reddedildiğinden, ilam harcının temyiz isteminde bulunan yükümlüden alınmasına oybirliği ile karar verildi.
|
|