Danıştay Dokuzuncu Daire

Matrah farkının Ticaret Odası ve şoförler ve Otomobilciler Derneğine sorularak emsal bedelinin tespiti suretiyle bulunuşu ve satışların noter kanalıyla yapılmış olması nedeniyle idarenin bilgisi dışında kalmayacağından kaçakçılık cezasının kusura tahvili gerekir. İstemin Özeti: Yükümlünün iki adet çekici aracım ve bir adet römorkunu satması nedeniyle takdir komisyonu kararma dayanılarak 1990/Nisan, Mayıs ve Haziran dönemleri için tarh olunan kaçakçılık cezalı katma değer vergisinin terkini istemiyle açıları davayı, kabul ederek tarhiyatı terkin eden Vergi Mahkemesi kararım bozan Danıştay Dokuzuncu Dairesinin 20.4.1994 Gün ve 1994/1901 Sayılı kararma uyarak; 3065 Sayılı Katma Değer Vergisi Kanunu'nun 27. maddesinde emsal bedelin Vergi Usul Kanununa göre belirleneceğinin hükme bağlandığı, ihtilaf konusu aracın tüm özelliklerinin dikkate alınmak suretiyle satış tarihi itibariyle emsal bedelinin tespiti için bilirkişi incelemesi yaptırılması gerektiği, ancak satış tarihi göz önüne alındığında bilirkişi incelemesi yaptırılması yarar sağlamayacağından satış tarihindeki satış bedelinin Kayseri Ticaret Odası Başkanlığı ile Şoförler ve Otomobilciler Derneğinden sorulduğu, bu iki merci tarafından bildirilen piyasa fiyatlarının ortalaması alındığında katma değer vergisi matrahının 132.500.000 lira olduğu, takdir komisyonu ise 95.000.000 lira matrah tekdir ettiğinden tarh olunan katma değer vergisinde isabetsizlik bulunmadığı, matrah farkının bulunuş biçimi ve satışlar noter kanalıyla yapılmış olması nedeniyle idarenin bilgisi dışında kalamayacağından kaçakçılık cezasının kusur cezasına çevrilmesi icabettiği gerekçesiyle kısmen kabul ederek vergi aslım onayan, kaçakçılık cezasını ise kusur cezasına çeviren Kayseri Vergi Mahkemesinin 22.12.1994 Gün ve 1994/1608 Sayılı kararının; araçların Satıldığı andaki durumu bilinmeden tarhiyat yapılamayacağı, araçları alan kişilerin ifadesine dahi başvurulmadığı ve noter huzurunda gerçekleşen satış bedelinin gerçek olduğu ileri sürülerek bozulması isteminden ibarettir. Karar: Temyiz edilen Kayseri Vergi Mahkemesinin 22.12.1994 Gün ve 1994/1608 Sayılı kararında, 2577 Sayılı idari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinin 1. fıkrasında sayılan bozma nedenlerinden hiçbirisinin bulunmadığı anlaşıldığından temyiz isteminin reddine, anılan mahkeme kararının onanmasına, 252.400 lira ilam harcının temyiz isteminde bulunandan alınmasına oybirliği ile karar verildi.