Danıştay Onbirinci Daire

Danıştay'da Temyiz için vergi ve ceza miktarına göre Maliye Bakanlığının muvafakati gerekir. İstemin Özeti: Yükümlü şirket adına 1993/Kasım dönemi için salınan kusur cezalı katma değer vergisini terkin eden Vergi Mahkemesi kararının; Vergi Dairesi tarafından temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenlerle bozulması istenilmektedir. Karar: 213 sayılı Vergi Usul Kanununun 3239 sayılı Kanunun 34. maddesi ile değişik 377. maddesinde; vergi dairelerinin Maliye Bakanlığının muvafakatini almadan Vergi Mahkemelerinin kararları aleyhine Danıştay'da temyiz talebinde bulunamayacakları, ancak Maliye Bakanlığı'nın tespit edeceği hadlerle sınırlı olmak koşuluyla muvafakat verme yetkisinin defterdarlıklara devredebileceği hükme bağlanmıştır. . Temyiz tarihinde (14.4.1995) yürürlükte olan yukarıda anılan madde ile ilgili Maliye Bakanlığı 228 sayılı Genel Tebliği ile 14.11.1994 tarih ve 1994/20 seri no.lu uygulama iç genelgesi hükümleri, Vergi Dairesi başkanlıklarım 100 milyon liraya kadar olan kararlar için Defterdarlıktan izin istemeksizin temyiz yoluna başvurulup başvurmama konusunda yetkili kılmış, 100 milyon liranın üzerindeki uyuşmazlıklar 1 milyar liraya kadar için ise Defterdarlıktan muvafakat almak zorunda olduklarım kurala bağlamıştır. Bakılan dosyanın incelenmesinden ise uyuşmazlık konusu vergi ve ceza toplamı 100 milyonun üzerinde 112.023.000 TL olduğundan Dairemizin 27.6.1995 ve 27.9.1995 tarihli ara kararıyla vergi dairesinin ilgili Defterdarlıktan muvafakat belgesinin alınarak ibraz edilmesi de istenilmesine karşın ibraz etmediği anlaşılmıştır. Öte yandan 14.4.1995 tarihli dilekçe ile temyize başvurulduğundan 29,7.1995 tarihinde yayımlanan 242 sayılı Genel Tebliğinin öngörüldüğü miktarların uyuşmazlık konusu olaya uygulanması da mümkün değildir. Açıklanan nedenlerle 213 sayılı Yasanın 377. maddesi ve 2577 sayılı Yasanın 20/2. ve 48/2. maddeleri uyarınca temyiz isteminde bulunulmamış sayılmasına, oybirliği ile karar verildi.