Danıştay Üçüncü Daire

Serbest bölgeler gümrük hatlı dışı sayıldığından. Ege Serbest Bölgesinde faaliyet gösteren şirketin yaptığı ücret ödemeleri gelir yergisine tabi tutulmaz. Ege serbest Bölgesinde faaliyet gösteren davacı şirketin yaptığı ücret ödemelerinden vergi tevkit etmemesi nedeniyle Ocak 1993 dönemi için adına re’sen salınan Gelir (stopaj) Vergisi ita kesilen kaçakçılık cezasına karşı açılan davayı; 15.6.1985 tarihli Resmi gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 3218 Sayılı Serbest Bölgeler Kanunusun Muafiyet ve Teşvikler başlıklı 6. maddesinde, serbest bölgelerin gümrük hattı dışında sayılacağı, bu bölgelerde vergi, resim, harç. gümrük ve kambiyo mükelleflerine dair mevzuat hükümlerinin uygulanmayacağının hükme bağlandığı, aynı Kanunun 10. ve 13. maddelerinde de yönetmelikle düzenlenecek hususların belirlendiği, buna göre 30.10.1988 ve 10.3.1993 tarihli yönetmeliklerin ilgili maddelerinde serbest bölgede faaliyeti ve görevi olanların tamamı için giriş izin belgesi zorunluluğunun güvenlik ve denetim açısından konulduğu, ayrıca serbest bölge içinde bulunma zorunluluğunun işyeri için geçerli olduğu, bu kanun kapsamında yapılan faaliyet nedeniyle yurt dışında bulunan personelin, yalnızca serbest bölgeye giriş izin belgesi olmamasının yukarıda adı geçen yasanın 6. maddesi hükmünün uygulanmasına engel olmadığı, olayda, davacı şirketin serbest bölgede faaliyet gösterdiği ve söz konusu kişilerin de bu şirkette ücretli olarak çalıştığı çekişmesiz olduğuna göre, gümrük hattı dışında faaliyet gösterdiği kabul edilen davacı şirketin bu şekilde çalıştırdığı kişilerin aldıkları ücretlerin, Gelir Vergisi Kanunusun 61. maddesi kapsamı dışında kaldığının kabulü ile vergi kesinlisi yapılmaması yasa gereği olduğundan, yapılan tarhiyatta yasal isabet bulunmadığı gerekçesiyle kabul ederek cezalı tarhiyatı kaldıran izmir 3. vergi Mahkemesinin 14.7.1994 gün ve E: 1993/ 1532, K: 1894/764 Sayılı kararının; serbest bölgeye giriş izin belgesi olmayan kişilere ödenen ücretlerden vergi tevkif etmeyen, muhtasar beyannamesini vermeyen davacı şirket adına yapılan cezalı tarhiyatta yasaya aykırılık bulunmadığı ileri sürülerek bozulması istemidir. Karar; Dayandığı hukuki ve kanuni nedenlerle gerekçesi yukarıda açıklanan izmir Vergi Mahkemesinin 14.7.1994 Gün ve E: 1993/1532, K: 1994/764 Sayılı kararı, aynı gerekçe ve nedenlerle Dairemizce de uygun görülmüş olup temyiz istemine ilişkin dilekçede ileri sürülen iddialar sözü geçen kararın bozulmasıni sağlayacak durumda bulunmadığından temyiz isteminin reddine ye kararın onanmasına oyçokluğuyla karar verildi.