Danıştay Dokuzuncu Daire

İhtilaflı yıl için başka bir inceleme elemanınca yapılan incelemede yevmiye defteri ve diğer defterler hakkında herhangi bir tenkidin bulunmaması durumunda daha sonra yevmiye defterlerin kaybolması diğer defter ve belgelerin var olmadığının kabulü anlamını taşımaz. İstemin Özeti: Yükümlü şirketin yapmış olduğu tütün ihracatı nedeniyle iade edilen katma değer vergilerine ait banka teminat mektuplarının çözümü için yapılan incelemede ihtilaflı yıl defterlerinden yanlız yevmiye defterinin ibraz edilememesi nedeniyle bu hususun 3065 sayılı Kanun’un 34/1. maddesine aykırı olduğundan bahisle Nisan/1986 dönemi için tarh edilen kaçakçılık cezalı katma değer vergisinin terkini istemiyle açılan davayı; inceleme raporu ile yükümlü şirketin anılan dönemde vergi dairesine bildirilen ihracat ve teslimlerin gerçekleştiği ve buna ait dövizin yurda getirildiği, ve bu hususların Gümrük Çıkış Müdürlüğü’nce teyid edildiğinin belirtildiği defteri kebir kayıtlarından ihracatın gerçekleştiği ve ihracat için yüklenilen katma değer vergilerinin kayıtlara intikal ettirildiği, belgelerin gerçek durumu yansıttığının inceleme elemanınca da kabul edildiği, ihtilaflı yıl için başka bir inceleme elemanınca yapılan incelemede yevmiye defteri ve diğer defterler hakkında herhangi bir tenkitin bulunmadığı, yevmiye defterinin kaybolmasının diğer defter ve belgelerin varolmadığının kabulü anlamım taşımayacağı defter ve belgelerin gerçek durumu yansıtmadığı hususunda gerek inceleme elemanınca gerekse vergi dairesince herhangi bir iddia ileri sürülmediği gerekçesi ile kabul ederek tarhiyatı terkin eden izmir 3. Vergi Mahkemesinin 5.5.1994 gün ve 1994/474 sayı 11 kararının; yükümlü şirketin vergi iadesi alabilmesi için 3065 sayılı Kanunun 34/1 maddesine göre iade konusu yüklenilen katma değer vergilerinin yasal defterlere kayıt edilmesi gerektiği, yükümlü şirketin ihtilaflı yıla ait yevmiye defterinin ibraz etmemesinin sözü edilen yasa hükmüne aykırı olduğu ileri sürülerek bozulması istenmektedir. Karar: Temyiz edilen izmir 3. Vergi Mahkemesinin 5.5.1994 gün ve 1994/474 sayılı kararında, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49. maddesinin 1. fıkrasında sayılan bozma nedenlerinden hiçbirisinin bulunmadığı anlaşıldığından temyiz isteminin reddine, anılan mahkeme kararının onanmasına oybirliği ile karar verildi.