Danıştay Onbirinci Daire

Sürücü kursu işletmeciliği faaliyetinde kursiyerlere verilen hizmet karşılığı alınan paralara fatura düzenlenmemesi halinde, fatura kesilmeyen kursiyerler için, fatura düzenlenen kursiyerlerden sertifika sınıfına göre en çok uygulanan fiyatın esas alınması yerindedir. İstemin Özeti: Sürücü kursu işletmeciliği yapan yükümlünün 1989 yılı defter ve belgelerinin incelenmesi sonucu bazı kursiyerler için eksik bedelle fatura düzenlediği, bazıları için ise hiç fatura düzenlemediği ileri sürülerek tesbit edilen matrah farkı üzerinden Aralık 1989 dönemi için kaçakçılık cezalı katma değer vergisi salınmıştır. Ankara 4. Vergi Mahkemesi'nin 14.10.1993 Günlü ve E:1991/508,K:1993/753 Sayılı kararıyla; yükümlünün sürücü kursları arasında bulunan rekabet nedeniyle ilan edilen fiyatların altında ücret aldığı bir kısım kursiyerlerin sertifikalarım 1990 yılında almaları nedeniyle faturalarının da 1990 yılında düzenlenip kayıtlarına geçirildiği yolundaki iddialarının araştırılması amacıyla yaptırılan bilirkişi incelemesi sonunda düzenlenen raporda, Özel Öğretim Kurumlara Öğrenci Ücretleri Tesbit ve Tahsil Yönetmeliğinin 12. maddesi hükmü uyarınca, % 75'i Bakanlık, % 25'i kurum kontenjanı olmak üzere, kursa devam eden öğrenci sayısının % 10'u oranında ücretsiz öğrenci okutma zorunluluğu olduğu, yapılan araştırmalara göre işletmenin 33 kişilik şube kontenjanı dolmasına rağmen merkezde 7 kişinin ücretsiz kurs gördüğü dolayısıyla 56 kişilik merkez kontenjanının dolmadığının anlaşıldığı, boş kalan kontenjan için ne işlem yapılacağı yolunda yönetmelikte bir hüküm bulunmadığı için kalan kontenjanın kurum tarafından kullanıldığının kabul edildiği, yine tespitlere göre çeşitli sınıflarda kurs gören toplam 298 kursiyer için fatura kesilmediği, fatura kesilmeyen kursiyerler için esas alınacak ücret konusunda inceleme elemanınca fatura düzenlenen kursiyerlerden sertifika sınıfına göre en çok uygulanan fiyatın kabulü yolundaki tespitin uygun olduğu, öte yandan inceleme elemanınca saptanan indirilecek katma değer vergisi miktarına itiraz edilmediğinin belirtildiği, bilirkişi raporundaki bu tespitlerin, mahkemelerince de uygun görüldüğü gerekçesiyle 1990 yılında kayıtlara geçen kurs ücretleri de gözönünde tutularak katma değer vergisinde indirim yapılarak tarhiyat değişiklikle onanmıştır. Yükümlü salınan verginin ve kesilen cezanın yerinde olmadığım, Vergi Dairesi Müdürlüğü ise tarhiyatın aynen onanması gerektiğini ileri sürerek mahkeme kararının kendi lehlerine bozulmasını istemektedirler. Karar: Temyiz dilekçesinde ileri sürüler iddialar, bozulması istenilen kararın dayandığı gerekçeler karşısında, yerinde ve kararın bozulmasını sağlayacak durumda görülmemiştir. Bu nedenle taraflar temyiz istemlerinin reddine, Ankara 4. Vergi Mahkemesinin 14.10.1993 Gün ve E:1991/508, K:1993/753 Sayılı kararının onanmasına, 252.400 lira karar harcının yükümlüden alınmasına oybirliğiyle karar verildi.