Danıştay Onbirinci Daire
VUK'nun 31. maddesinde takdir komisyon kararında bulunması gereken hususlar sayılmış, takdirin dayanağı ve takdir hakkında açıklama bulunması gerektiği belirtilmiş olduğundan, takdir komisyonu kararının yükümlüce beyan edilen matrahın dışında bir matrah farkının bulunduğunu kanıtlamaya yeterli olmaması ve bu yolda yapılmış bir tespitin de bulunmaması halinde tarhiyatın terkini gerekir. İstemin Özeti: 1992 yılı Temmuz dönemine ilişkin katma değer vergisi beyannamesini kendiliğinden pişmanlık dilekçesi ekinde veren yükümlünün pişmanlık istemi kabul edilmeyerek re'sen takdir sonucu adına kaçakçılık cezalı katma değer vergisi tarhiyatı yapılmıştır, içel 2. Vergi Mahkemesi 22.6.1994 Gün ve E:1994/373, K: 1994/666 Sayılı Kararı ile, 213 Sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 371. maddesi uyarınca beyannamelerin matrahsız olarak verilmiş olmasının yükümlülerin pişmanlık hükümlerinden yararlanmasına engel teşkil etmediği, pişmanlık dilekçesi ekinde verilen katma değer vergisi beyannamesinin matrahsız elması halinde, başkaca bir re'sen takdir nedeni saptanmadıkça takdir komisyonuna sevk edilmesinde ve hiçbir tespit ve bulguya dayanmaksızın, soyut ifadelerle matrah takdir olunarak kaçakçılık cezalı tarhiyat yapılmasında yasal isabet görülmediği gerekçesiyle cezalı tarhiyatı terkin etmiştir. Vergi dairesi müdürlüğü, pişmanlık dilekçesi ekinde verdiği katma değer vergisi beyannamesinde beyan ettiği katma değer vergisi ve pişmanlık zammını yasal süresi içinde ödemeyen yükümlü adına re'sen takdir yoluyla yapılan tarhiyatta isabetsizlik olmadığım ileri sürerek kararın bozulmasını istemektedir. Karar: 213 Sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 371. maddesinde beyana dayanan vergilerde kaçakçılık (338, 346 ve 347. maddelerde yazılı şekilde yapılanlar dahil) ağır kusur ve kusur mahiyetindeki kanuna aykırı hareketlerini ilgili makamlara kendiliğinden dilekçe ile haber veren mükelleflere maddede yazılı kayıt ve şartlarla kaçakçılık, ağır kusur ve kusur cezaları kesilemeyeceği hükme bağlanmıştır. Aynı maddenin 5. bendinde ise mükellefçe haber verilen ve ödemenin geciktiği her ay ve kesri için 6183 Sayılı Kanun'un 51. maddesinde belirtilen nispette uygulanacak gecikme zammı oranında bir zamla birlikte haber verme tarihinden başlayarak 15 gün içinde ödeneceği hükmüne yer verilmiştir. . o 1992 yılı Temmuz dönemine ilişkin katma değer vergisi beyannamesin! kendiliğinden pişmanlık dilekçesi ekinde veren yükümlünün beyan ettiği katma değer vergisini ve pişmanlık zammını yasal süresi içinde ödemediği dosyadaki belgelerden anlaşılmaktadır. Bu durumda ödeme koşulunu yerine getirmeyen yükümlünün pişmanlık hükümlerinden yararlanamayacağı açık olup, beyannamenin yasal süreden sonra verilmesi nedeniyle olayın takdire sevkinde de yasaya aykırılık bulunmamaktadır. Ancak 213 Sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 31. maddesinde takdir komisyonu Karannda bulunacak hususlar sayılmış, maddenin 8. bendinde ise takdirin dayanağı ve takdir hakkında açıklama bulunması gerektiği belirtilmiş olup, dosyada mevcut takdir komisyonu kararının gerekçesi yükümlüce beyan olunan matrahın dışında bir matrah farkının bulunduğunu kanıtlamaya yeterli olmadığı gibi davalı idarece bu yolda yapılmış bir tespitin de bulunmaması karşısında tarhiyatın terkini yolundaki Vergi Mahkemesi kararında, sonucu itibariyle isabetsizlik görülmemiştir. Açıklanan nedenlerle temyiz isteminin reddine, Vergi Mahkemesi kararının onanmasına, oybirliği ile karar verildi.