Danıştay Onbirinci Daire

Pişmanlık dilekçesi ekinde kendiliğinden verilen KDV beyannamelerinde matrah gösterilmemiş olması pişmanlık hükümlerinden yararlanmaya engel değildir. Beyanın aksine idarece bir tespit yapılmadan re'sen takdire gidilmesi yerinde değildir. İstemin Özeti: 1991 yılı Ocak, Şubat, Mart ve Nisan aylarına ilişkin katma değer vergisi beyannamelerim kendiliğinden pişmanlık dilekçesi ekinde matrahsız olarak veren yükümlünün, pişmanlık istemi kabul edilmeyerek re'sen takdir sonucu adına kaçakçılık cezalı katma değer vergisi salınmıştır, içel 2. Vergi Mahkemesinin 23.6.1994 Gün ve E: 1994/343, K: 1994/681 Sayılı Kararıyla; 213 Sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 371. maddesinde beyana dayalı vergilerde kaçakçılık, ağır kusur, kusur mahiyetindeki kanuna aykırı hareketlerim ilgili makamlara kendiliğinden dilekçe ile haber veren mükelleflere maddede yazılı koşulların varlığı halinde ceza kesilemeyeceğinin öngörüldüğü, olayda, pişmanlık dilekçesi ekinde kendiliğinden verilen katma değer vergisi beyannamelerinde matrah gösterilmemiş olmasının pişmanlık hükümlerinden yararlanmaya engel teşkil etmeyeceği gibi beyanın aksine idarece yapılmış bir tespit de bulunmadığından re'sen takdire gidilmesi ve bunun sonucunda saptanan matrah farkı üzerinden yapılan cezalı tarhiyatta isabet bulunmadığı gerekçesiyle terkin edilmiştir. Vergi dairesince, 213 Sayılı Kanun'un 371. maddesinde belirtilen pişmanlığın ödemeye ait şartı gerçekleşmediğinden pişmanlık isteminin kabul edilmesinin yasal olduğu ileri sürülerek mahkeme kararının bozulması istenilmektedir Karar: Temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar, bozulması istenilen kararın dayandığı gerekçeler karşısında, yerinde ve kararın bozulmasını sağlayacak durumda görülmemiştir. Bu nedenle temyiz isteminin reddine oybirliğiyle karar verildi.