Danıştay Üçüncü Daire

Mal satış faturalarından ikisini işletme defterine gelir kaydetmediği ve beyan dışı bıraktığı tespit edilen davacı adına fatura tutarlarının toplamı üzerinden 213 Sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 29. maddesine göre ikmalen yapılan tarhiyat yerindedir. İstemin Özeti: Hububat ve bakliyat ticareti ile uğraşan davacının 1987 takvim yılma ilişkin işlemlerinin incelenmesi sonuçunda adına ikmalen salınan gelir vergisi ile kesilen kaçakçılık cezasına karşı açılan davayı; dosyanın incelenmesinden cezalı tarhiyatın dayanağı inceleme raporuna göre, yükümlünün düzenlemiş olduğu mal satış faturalarından ikisinde belirtilen hasılatın işletme defterine gelir olarak kaydedildiği, beyan dışı bırakıldığının tespit edilmesi üzerine toplam 16.009.256 lira olan fatura tutarının ikmal tarhiyata konu edildiğinin anlaşıldığı, davacı tarafından alışların faturasız olması nedeniyle satışların defterlere intikal ettirilmediği, girişi belgelenemeyen satışların deftere kaydedilmesi durumunda giriş ve çıkış dengesinin sağlanamayacağının iddia edildiği, inceleme elemanınca emtia ticareti ile uğraşanlarda bir malın satılabilmesi için önce girişin olması gerektiğinin dikkate alınmadığı, uyuşmazlık konusu olayda, faturasız alışların ve deftere kaydedilmeyen faturalı satışların bulunduğu hususunun taraflar arasında çekişmesiz olduğu, buna göre matrahın 213 Sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 30/4. maddesi uyarınca mal alış miktarları ve tutarları tespit edilerek re'sen belirlenmesi gerekirken kayıt dışı olan satış faturaları nedeniyle adı geçen kanunun 29. maddesi uyarınca ikmalen tarhiyat yapılmasında ve kaçakçılık cezası kesilmesinde yasal isabet gö rülmediği gerekçesiyle kabul ederek yapılan cezalı tarhiyatı kaldıran ........................ Vergi Mahkemesinin 31.1.1994 Gün ve 1994/48 Sayılı kararının bozulması istemidir. Karar: 213 Sayılı Vergi Usul Kanunu'nun, 2365 Sayılı Kanun'un 3. maddesiyle değişen 29. maddesinde; ikmalen vergi tarhının, her ne şekilde olursa olsun bir vergi tahsil edildikten sonra bu vergiye müteallik olarak meydana çıkan ve defter, kayıt ve belgelere veya kanuni ölçülere.dayanılarak miktarı tespit olunan bir matrah veya matrah farkı üzerinden alınacak verginin tarh edilmesi hükme bağlanmıştır. Dosyanın incelenmesinden davacının düzenlediği mal satış faturalarından ikisinde belirtilen hasılatın, işletme defterine gelir olarak kaydedilmediğinin ve beyana dahil edilmediğinin tespit edilmesi üzerine bu faturaların toplam tutan olan 16.009.256 liranın matrah farkı olarak alındığı ve bu miktar üzerinden ikmalen gelir vergisi tarhiyatı yapıldığı ve kaçakçılık cezası kesildiği anlaşılmaktadır. Bu durumda yukarıda açıklanan madde hükmü uyarınca olayda defter kayıt ve belgelere dayanılarak miktarı tespit olunan bir matrah farkı söz konusu olduğundan, olayda ikmalen vergi tarh nedenlerinin varlığı açıktır. Her ne kadar davacı tarafından kayda geçmeyen alışların bulunduğu iddia edilmekte ise de ileri sürülen bu iddianın ispatı davacıya ait olup 213 Sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 3. maddesinde açıklanan ispat külfetinin tersine çevrilmesi suretiyle Vergi Mahkemesince, alışların miktar ve tutarlarının da tespit edilmek suretiyle matrah farkının re'sen belirlenmesi gerektiği gerekçesiyle ikmalen yapılan tarhiyatın kaldırılması yolunda verilen kararda yasal isabet görülmemiştir. Kaldı ki, Mahkemece davacının dava dilekçesinde kabul ettiği miktar üzerinde de durulmadan, talep aşılarak tarhiyatın kaldırılmasına karar verilmesinde de hukuka uyarlık bulunmamaktadır. Açıklanan nedenlerle temyiz isteminin kabulüne Vergi Mahkemesi kararının bozulmasına karar verildi.