İŞTİRAK Danıştay Üçüncü Daire 

 İhraç edilen malların, amelelik yapmak suretiyle yaşamım sürdüren birinden alınan faturalara dayalı olması halinde, düzenlenen faturalar karşılığında harçlık niteliğinde para verildiği saptanan bu kişiye ait faturaların 'naylon fatura' olduğuna hükmedilir. İstemin Özeti: Toprak mahsulleri ticareti ve ihracatı işiyle uğraşan yükümlü şirketin 1987 takvim yılma ilişkin işlemlerinin incelenmesi sonucunda düzenlenen inceleme raporuna dayanılarak adına re'sen salınan gelir (stopaj) vergisi ile kesilen kaçakçılık cezasına karşı açılan davayı; yükümlü şirketin sözü edilen donemdeki emtia alımlarının bir kısmım müstahsilden yaptığı halde müstahsil makbuzu düzen lemeyerek A.H., H.B.Ç. ve i.B. adlı kişilerden temin ettiği muhteviyatı itibariyle yanıltıcı belge niteliğindeki faturalarla belgelendirdiğinden bahisle adına cezalı tarhiyat yapılmış ise de, adı geçen şahıslar nezdinde herhangi bir inceleme ve araştırmada bulunulmadan sözü edilen kişilerin soyut nitelikteki ifadelerine ve varsayıma dayanılarak tarhiyat yapıldığının anlaşıldığı, öte yandan üzüm alışlarının 213 Sayılı Vergi Usul Kanunu'nun fatura nizamına ilişkin hükümlerine uygun biçimde düzenlenmiş belgelere dayandırılmış olması, adı geçen kişilerin gelir vergisi mükellefi olmaları ve emtia bedellerinin kendi adlarına düzenlenmiş çeklerle ödenmiş olması karşısında; yapılan tarhiyatta yasal isabet bulunmadığı, kaldı ki, yükümlü şirketin sözü edilen donemdeki emtia alımlarının içinde uyuşmazlık konusu alışların çok cüzi bir miktarı oluşturduğu gerekçesiyle kabul ederek cezalı tarhiyatı terkin eden izmir ikinci Vergi Mahkemesinin 5.5.1994 Gün ve E:1993/1534, K:1994/408 Sayılı Kararının; yükümlü şirketin emtia alımında bulunduğu kişilerin düzenlediği faturaların gerçek olmadığının tespitli olduğu ileri sürülerek bozulması istemidir. Karar: izmir İkinci Vergi Mahkemesinin 5.5.1994 Gün ve E:1993/1534, K:1994/408 Sayılı Kararının dayandığı hukuki ve kanuni nedenlerle gerekçesi yukarıda açıklanan A.H., H.B.Ç. ve l.B. adlı kişilerden alınan faturalar üzerinden belirlenen matrah kısmına ilişkin hüküm fıkrası aynı gerekçe ve nedenlerle Dairemizce de uygun görülmüş olup temyiz istemine ilişkin dilekçede ileri sürülen iddialar kararın sözü edilen hüküm fıkrasının bozulmasını sağlayacak durumda bulunmadığından temyiz isteminin reddine ve kararın anılan hüküm fıkrasının onanmasına; Vergi Mahkemesi kararının A.H.'den alınan faturalar nedeniyle belirlenen matrah kısmıyla ilgili hüküm fıkrasına gelince: Dosyanın incelenmesinden, sözü edilen dönemde yükümlü şirketin fatura aldığı Kemalpaşa Vergi Dairesinin mükellefi A.H. hakkında yapılan vergi incelemesi nedeniyle nezdinde düzenlenen 12.5.1993 Günlü tutanakta, A.H.'nin toprak mahsulleri ticari faaliyetini 31.12.1986 tarihi itibariyle terk ederek 1.9.1987 tarihinde yeniden başladığı, ancak 31.12.1987 de tekrar terk ettiği, ticari faaliyette bulunacak ekonomik gücü bulunmadığı gibi kirada oturduğu ve amelelik yapmak suretiyle yaşamım sürdürdüğü (İ.G.) tarafından mükellefiyet tesis ettirilmek suretiyle bastırılan faturaların sözü edilen kişi tarafından kullanılması karşılığında kendisine harçlık niteliğinde para verildiği, yükümlü şirkete verilen kuru üzümün de bastırılan bu faturaların kullanılması suretiyle satılmış olarak gösterildiğinin saptandığı, ayrıca yükümlü şirket için 1987 takvim yılma ilişkin olarak düzenlenen 11.10.1993 Gün ve 56/30942/245108/21072 Sayılı vergi inceleme raporundan da, hakkında daha önce komisyon karşılığı fatura düzenlemek fiili nedeniyle 28.4.1989 Gün ve 740/2424, 8989 Sayı ile aynı gün ve 740/2121, 8787 Sayılı inceleme raporlarının düzenlendiği anlaşılmaktadır. Bu durumda, A.H. adına bastırılarak komisyon karşılığı düzenlendiği saptanan ve yükümlü şirket tarafından kullanılan faturalar, içeriği itibariyle yanıltıcı belge niteliğinde olduğundan, bu faturalarda gösterilen emtia miktarının üreticiden satın alınmış olduğunun kabulü zorunlu bulunmaktadır. Üreticiden satın alınan zirai ürünler için vergi tevkifatı yapmayan yükümlü şirket adına vergi salınmasında yasaya aykırılık bulunmadığından Vergi Mahkemesince adı geçen şahıs nezdinde herhangi bir inceleme ve araştırma yapılmadan soyut nitelikteki ifade ve varsayıma dayanılarak matrah belirlendiği gerekçesiyle, cezalı tarhiyatın kaldırılması yolunda verilen kararda yasal isabet görülmemiştir. Açıklanan nedenlerle, temyiz isteminin kısmen kabulü ile izmir ikinci Vergi Mahkemesinin 5.5.1994 Gün ve E:1993/1534, K:1994/408 Sayılı kararının (A.H.)'den alınan faturalar üzerinden belirlenen matrah farkına ilişkin hüküm fıkrasının bozulmasına, oybirliğiyle karar verildi.