Danıştay Dördüncü Daire

Vergilendirme döneminde faaliyeti bulunmayan mükelleflerin de KDV yönünden beyanname vermeleri zorunludur. Bu nedenle, olayın takdire şevki yerindedir. Ancak, gerek idarece, gerekse takdir komisyonunca hiçbir inceleme ve araştırma yapılmaksızın vergiye tabi faaliyeti bulunmayan mükellef adına matrah takdir edilemez. İstemin Özeti: 1991 yılı kurumlar vergisi beyannamesini pişmanlık talebiyle veren yükümlü şirketin bu talebi, dilekçenin olayın takdire sevkinden sonra verildiği gerekçesiyle kabul edilmeyerek, takdir komisyonunca belirlenen matrah üzerinden davacı, şirket adına kurumlar vergisi ve geçici vergi salınmış, kaçakçılık cezası kesilmiştir. Ankara 5. Vergi Mahkemesinin, 6.7.1993 Günlü ve E: 1993/250, K: 1993/1107 Sayılı Kararıyla; 3065 Sayılı Katma Değer Vergisi Kanunu'nun 40. maddesi uyarınca vergilendirme döneminde faaliyeti bulunmayan yükümlülerin de beyanname vermek mecburiyetinde oldukları, bu nedenle beyanname vermeyen davacı şirket için olayın takdire sevkinin yerinde olduğu, ancak gerek idarece, gerekse takdir komisyonunca hiçbir inceleme ve araştırmanın yapılmadığı, davacı şirketin ilgili yıl defter ve belgelerinin incelenmesi sonucu vergilendirmeye tabi herhangi bir işlemin mevcut olmadığının saptandığı gerekçesiyle salınan vergi ve kesilen cezanın kaldırılmasına karar vermiştir. Davalı idare, takdir komisyonunca belirlenen matrahda isabetsizlik olmadığım ileri sürmekte, kararın bozulmasın! istemektedir. Karar: Temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar, bozulması istenilen kararın dayandığı gerekçeler karşısında, yerinde ve kararın bozulmasını sağlayacak durumda görülmemiştir. Bu nedenle temyiz isteminin reddine oybirliğiyle karar verildi.