Danıştay Üçüncü Daire

Matrah farkının defter ve belgelerden bulunması halinde kaçakçılık cezasının kusura çevrilmesi gerekir. İstemin Özeti: Müflis (l.H.) 1983 dönemi hesaplarının incelenmesi sonucu bulunan matrah kısmı üzerinden ikmalen salınan gelir vergisi ile kesilen kaçakçılık cezalarım ihtiva eden ihbarnamelerin mükellefin iflas etmesi nedeniyle iflas idaresi üyesi olan davacıya tebliği üzerine açılan davayı; Danıştay Üçüncü Dairesince verilen bozma kararı üzerine yapılan incelemede, uyuşmazlığın şüpheli hale geldiği, belirtilen alacağın karşılık ayrılmaksızın doğrudan kar zarar hesabinin borcuna yazılması ve o yıla ait Türkiye Vakıflar Bankası Kayseri Merkez şubesince ticari ve ihracat kredileri için tahakkuk ettirilen faizlerin fazla yazılarak dönem karının azaltılmasından kaynaklandığı, Mahkemelerinin verdiği ara kararı karşılığı gelen, dosyada mevcut 4.3.1993 Günlü belgeden, davaya konu alacaklar için 1983 yılında herhangi bir işlem yapılmadığı gibi bu alacakların değersiz alacak olduğu konusunda da hiçbir kanıt getirilmediği, öte yandan, idari yargının görevinin önüne gelen uyuşmazlığı çözümlemek olduğu, idarenin yerine geçerek işlem tesis edilemeyeceği gibi, davacı vekili tarafından Vakıflar Bankası haricinde diğer bankalara da ödenen işle ilgili faiz komisyon olduğu ve bunların gider kaydedilmediği iddiası da somut belgelerle mahkemeye sunulamadığından bu hususa yönelik savlarında yerinde bulunmadığı, matrah farkının ödevlinin defter ve belgelerinin incelenmesinden bulunması diğer bir deyişle tespitinin her zaman mümkün olması nedeniyle kaçakçılık cezasının kusur cezasına çevrilmesinin hakkaniyete daha uygun olacağı gerekçesi ile kısmen kabul ederek tarhiyatı kusur cezalı olarak onayan Kayseri Vergi Mahkemesinin 11.3.1993 Gün ve E:1992/544, K:1993/289 Sayılı Kararının; Davacı tarafından, şüpheli alacakların, karşılık ayrılmadan muhasebeleştirilmesinin amacının bu alacakların değersiz niteliğine büründüğünden kaynaklandığı, Vakıflar Bankası dışında iş Bankasına da faiz ve komisyon ödediği ancak bu durumun mahkemece dikkate alınmadığı, Vergi Dairesi Müdürlüğü tarafından ise söz konusu Vergi Mahkemesi kararının cezaya ilişkin hüküm fıkrasının yerinde olmadığı ileri sürülerek bozulması istemidir. Karar; Dayandığı hukuki ve kanuni nedenlerle gerekçesi yukarıda açıklanan Vergi Mahkemesinin kararı, aynı gerekçe ve nedenlerle Dairemizce de uygun görülmüş olup taraflar temyiz istemine ilişkin dilekçede ileri sürülen iddialar sözü geçen kararın bozulmasını sağlayacak durumda bulunmadığından taraflar temyiz isteminin reddine ve kararın onanmasına, oybirliğiyle karar verildi.