|
|
|
|
|
Dairesi
Tamamında çalışılmayan aylar için, diğer dönemlere ait miktarda matrah takdir edilemez.
|
|
|
Karar No
1994/723
|
|
|
Esas No
1991/5732
|
|
|
Karar Tarihi
16-02-1994
|
|
|
Danıştay Yedinci Daire
Tamamında çalışılmayan aylar için, diğer dönemlere ait miktarda matrah takdir edilemez. Mükellefiyet tesis ettirildiği halde faaliyeti olmadığını ileri sürenlerin, bu dönemde çalıştığı tespit edilmeden vergi salınamaz. İstemin Özeti: 1990 Ocak dönemi katma değer vergisi beyannamesini kanuni süresinde vermediğinden bahisle davacı adına re’sen takdir yoluyla salınan kaçakçılık cezalı katma değer vergisinin kaldırılması istemiyle şikayet yoluyla yapılan başvurunun reddine ilişkin Maliye Bakanlığı işleminin; götürü usulde vergilendirilmesi hususunda 15.1.1990 tarihinde yapılan başvurunun reddedilmesi üzerine, işe başlamaksızın 6.3.1990 tarihinde işi terk dilekçesi verildiği, bu arada hiçbir faaliyette bulunulmadığı ve vergiye tabi herhangi bir işlem yapılmadığı, ayrıca takdir komisyonunca vergi matrahı tespit edilirken hiçbir araştırma ve inceleme yapılmadığı gibi, vergi dairesinde 15 gün kayıtlı kalınan Ocak dönemi ile 6 gün kayıtlı kalınan Mart dönemleri için de şubat dönemi ile aynı miktarda matrah takdir edildiği ileri sürülerek iptali istenilmektedir. Karar: 3065 Sayılı Katma Değer Vergisi Kanunu’nun 8. maddesinin 1. fıkrasının (a) bendinde, mal teslimi ve hizmet ifası hallerinde bu işleri yapanların katma değer vergisinin mükellefi olacakları hükmüne yer verilmiş, 213 Sayılı Vergi Usul Kanunu’nun 118. maddesinin 1. fıkrasında da ’açık olarak vergiye tabi olmayan veya vergiden muaf bulunan kimselerden vergi istenmesi veya alınması mükellefiyette hata’ olarak tanımlanmıştır. Dosyanın incelenmesinden, 15.1.1990 tarihli dilekçe ile vergi dairesine başvurarak yeni başlayacağı bisiklet tamirciliği işinden dolayı götürü usulde mükellefiyetinin tesis edilmesini isteyen davacının, iş yerinin emlak vergisine esas değerinin yüksek olması nedeniyle götürü usulde vergilendirilemeyeceğinin bildirilmesi üzerine, mükellefiyetinin gerçek usulde tesis edilmesinden dolayı söz konusu işyerini açmaktan vazgeçtiği ve mükellefiyet kaydının kapatılmasını talep ettiğini bildirir bir dilekçeyle 6.3.1990 tarihinde vergi dairesine müracaat ettiği, ancak vergi dairesince gerek ilk başvuru üzerine, gerekse ikinci başvurudan sonra, davacının belirtilen tarihler arasında çalışıp çalışmadığı, çalıştıysa, bu arada vergiye tabi her hangi bir işlemi bulunup bulunmadığı konularında hiçbir araştırma ve tespit yapılmadan, salt bu dönemlere ilişkin beyannamenin süresinde verilmediğinden bahisle, re’sen takdir olunan matrah üzerinden kaçakçılık cezalı tarhiyat yapıldığı anlaşılmaktadır. Bu durumda, davacının, açacağım belirttiği işyerinde faaliyete başlamaksızın ve vergiye tabi herhangi bir teslim ve hizmette bulunmaksızın mükellefiyet kaydının kapatılmasını talep ettiğinin kabulü zorunlu olup, davacı hakkında süresinde beyanname vermediğinden bahisle re’sen takdir yoluna gidilmesinin, 213 Sayılı Kanun’un yukarıda açıklanan 118. maddesinde sözü edilen ’mükellefiyette hata’yı teşkil ettiği kuşkusuzdur. Diğer taraftan, 213 Sayılı Vergi Usul Kanunu’nun 118. maddesinin 4. fıkrasında; aranan verginin ilgili bulunduğu vergilendirme döneminin yanlış gösterilmesi veya süre itibarıyla eksik veya fazla hesaplanması vergilendirme döneminde hata olarak tanımlanmıştır. Dava konusu olayda, davacı, vergi dairesinde, 1990 Ocak döneminde 10 gün, 1990 Mart döneminde ise 6 gün kayıtlı kaldığı halde, takdir komisyonunca çalışma döneminin 30 gün olarak alınması suretiyle matrah takdiri açık olarak vergilendirme döneminde hata kapsamına girmektedir. Açıklanan nedenlerle davanın kabulüne, dava konusu Maliye Bakanlığı işleminin iptaline karar verildi.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Üfe & Tüfe Oranlarını görmek için aşağıdaki excel ikonuna tıklayınız.
*Türkiye İstatistik Kurumu (TÜİK) verileridir.
|
|
|
ÜFE & TÜFE
Endeks Arşivi
|
|
|
|
Excel Dokümanı
|
|
|
|
|
|
|
|