Danıştay Dördüncü Daire

Ortaklar cari hesabı kullanılarak uzun süre faiz almadan ortaklarına borç veren şirketin, örtülü kazanç dağıtımı yaptığının kabulü gerekir. İstemin Özeti: 1990 takvim yılında ortaklarına örtülü kazanç dağıttığı öne sürülen yükümlü Iimited şirket adına vergi inceleme raporunda bulunan matrah farkı üzerinden re'sen kaçakçılık cezalı kurumlar vergisi tarh edilmiştir. Vergi Mahkemesi 24.5.1993 Günlü ve E:1992/1551, K:1993/852 Sayılı kararıyla; davacı şirketin iş hacmi ve sermaye durumuna göre ilgili yılda ortaklarına işletmeden büyük miktarda para verilmiş ve kredi açılmış olmasına rağmen karşılığında faiz tahakkuk ettirilmemesinin ortada örtülü kazanç dağıtımı olduğunu gösterdiği, dava dilekçesinde, ortaklarca şirketten çekilen paranın sabotaj ve hırsızlık olaylarına karşı bir önlem olarak alındığı ve emanet para alma ve verme şeklinde çalışan cari hesabın örtülü kazanç dağıtımına matuf bir işlem olmadığı ileri sürülmekteyse de bu iddiaların yerinde görülmediği, dolayısıyla yapılan tarhiyatta ve kesilen kaçakçılık cezasında isabetsizlik bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar vermiştir. Yükümlü şirket/faaliyet konusu itibariyle avans isteyen alımlar yapmakta olduklarım, bu yüzden ortaklara mal alımı için avans olarak para verdiklerim, örtülü kazanç dağıtımından söz edilemiyeceğini, ayrıca tarhiyata uygulanan kaçakçılık cezasının yerinde olmadığım ileri sürerek mahkeme kararının bozulmasını istemektedir. Karar: Uyuşmazlık, ortaklarına örtülü kazanç dağıtımı yaptığı öne sürülen yükümlü şirket adına yapılan kaçakçılık cezalı kurumlar vergisi tarhiyatına ilişkindir. Büyük miktarda paranın 10 ay gibi uzun bir süre ortak borcu olarak cari hesapta muhafaza edilmesi, bu yolla örtülü kazanç dağıtıldığım göstermeye. yeterli ise de, cari hesapta görülen alacak borç ilişkisinin, bu sürenin sonunda ortakların alacaklı olarak görünmeleri, dönem sonunda cari hesabın böylece kapatılması karşısında, vergi ziyaına kasten sebebiyet verildiğinin kabulü mümkün görülmemiştir. Ortaklarına verdiği borç para için faiz tahakkuk ettirmeyen, yani örtülü kazanç dağıttığı sabit yükümlü şirket adına yapılan tarhiyatta isabetsizlik bulunmamaktadır. Ancak uygulanan cezanın kusur cezasına tahvili gerekirken, kaçakçılık cezasının aynen tasdikinde isabet görülmemiştir. Açıklanan nedenlerle, yükümlünün vergi aslına yönelik temyiz iddialarının reddine, kaçakçılık cezasına yönelik isteminin kabulü ile Vergi Mahkemesinin 24.5.1993 Günlü ve E:1992/1551, K:1993/852 Sayılı kararının kaçakçılık cezasına ilişkin kısminin bozulmasına, vergi aslı konusunda oybirliği, ceza konusunda oyçokluğu ile karar verildi.