Danıştay Dördüncü Daire

İşletme adına ve aktifine kayıtlı olmayan araçlara ait giderlerin dönem kazancından indirilmesi yerinde değildir. İstemin Özeti: Fırıncılıkla uğraşan davacının 1987 yılma ilişkin defter ve belgelerinin incelenmesi sonunda, akaryakıt ve bakım giderlerin! kaydettiği araçlar kendisine ait olmadığı gibi işletmenin aktifinde de kayıtlı bulunmadığı tespit edildiğinden bu giderlerin dönem kazancından indirilemiyeceği ileri sürülerek düzenlenen rapora göre adına gelir vergisi salınmış kaçakçılık cezası kesilmiştir. Ankara 4. Vergi Mahkemesi 5.2.1993 Gün ve E: 1992/443, K: 1993/77 Sayılı kararıyla; davacının üç iş kolunda faaliyet göstermesi ve imal ettiği ekmeğin bayi ve bakkallara dağıtımı için başka araç kullanmaması karşısında söz konusu taşıtları işinde kullandığının kabulü gerektiği gerekçesiyle vergi ve cezanın kaldırılmasına karar verilmiştir. Vergi Dairesi Müdürlüğü, işletme aktifine kayıtlı olmayan başka şahıslara ait araçların giderlerinin dönem kazancından indirilemiyeceğini ileri sürerek mahkeme kararının bozulmasını istemektedir. Karar: Uyuşmazlık, 1987 yılı defter ve belgelerinin incelenmesi sonucu davacının adına ve işletmenin aktifine kayıtlı olmayan araçlara ait benzin, mazot, tamir ve bakım giderlerinin gider olarak kabul edilmemek suretiyle saptanan matrah farkı üzerinden re'sen yapılan cezalı tarhiyata ilişkin bulunmaktadır. 193 Sayılı Gelir Vergisi Kanunu'nun 40. maddesinin 5. bendinde, işletmeye dahil olup işte kullanılan taşıtların giderlerinin safi kazancın tesbitinde gider olarak indirileceği hükme bağlanmıştır. Olayda, davacının ekmek taşıma işinde kullandığı araçların adına ve işletme aktifine kayıtlı olmadığı açıktır. Fırıncılık faaliyeti yanında pazarlama firmasına da sahip olan davacının söz konusu araçlar ekmek dağıtımında kullandığı kanıtlanamamıştır. Bu haliyle, araçlara ait benzin, mazot, tamir ve bakım masraflarının gelir elde edilmesi için yapılmış gider olarak kabulü mümkün değildir. Diğer taraftan, davacıya ait işletmede yıllık ciro ve kapasitesine göre ekmek dağıtımı için 6 araca ihtiyacı olmadığı görülmektedir. Vergi Mahkemesince, söz konusu harcamaların, safi kazancın tesbitinde gider olarak indirilmesinin kabulü ile tarhiyatın kaldırılmasında isabet bulunmamaktadır. Bu nedenle, Vergi Mahkemesi kararının bozulmasına, oybirliğiyle karar verildi.