Danıştay Dokuzuncu Daire

Kanunen düzenlenmesi zorunluluğu bulunan belgeleri vermeyen ve almayanlardan her birine kesilecek olan özel usulsüzlük cezasının kesilebilmesi hem alıcının hem de satıcının birlikte tespiti ile mümkündür. İstemin Özeti: inceleme raporuna dayanılarak 1987 yılı için yükümlü şirket adına kesilen özel usulsüzlük cezasına karşı açılan davayı; 213 Sayılı Kanun'un 353. maddesinin 1. fıkrasında 232, 234, 235 ve 236. maddeler gereğince verilmesi ve alınması icabeden fatura; gider pusulası ve müstahsil makbuzu ile serbest meslek makbuzunu vermeyen ve almayanlardan her birine, her fatura, gider pusulası, müstahsil makbuzu ve serbest meslek makbuzu için 5000 liradan az olmamak üzere bu vesikalara yazılması gereken meblağın yüzde üçü nispetinde özel usulsüzlük cezası kesileceğinin hükme bağlandığı, bu hükme göre ceza kesilmesinin, ancak satılan emtianın veya yapılan işin hem satıcısının hem de alıcısının birlikte tespitiyle mümkün olabileceği, olayda bu şekilde bir tespit bulunmadan ceza uygulandığı, yoruma ve varsayıma dayalı olarak kesilen özel usulsüzlük cezasının kaldırılması icabettiği gerekçesiyle kabul eden ve özel usulsüzlük cezasını terkin eden .... .... Vergi Mahkemesinin 4.12.1991 Gün ve 1991/1702 Sayılı Kararının; inceleme rapo runa dayalı olarak kesilen cezanın yerinde ve yasal olduğu ileri sürülerek bozulması istenilmektedir. Karar: Temyiz edilen Vergi Mahkemesinin 4.12.1991 Gün ve 1991/1702 Sayılı Karanında, 2577 Sayılı idari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinin 1. fıkrasında sayılan bozma nedenlerinden hiçbirisinin bulunmadığı anlaşıldığından temyiz isteminin reddine, anılan mahkeme kararının onanmasına oybirliği ile karar verildi.