|
|
Dairesi
İnceleme elemanınca defterlerin işlenmemiş olduğunun tesbit edildiği tarihten 10 gün sonra işlenmiş olarak inceleme elemanına ibraz edilmesi halinde,
|
|
|
Karar No
1994/4477
|
|
|
Esas No
1992/2398
|
|
|
Karar Tarihi
03-10-1994
|
|
|
Danıştay Yedinci Daire
İnceleme elemanınca defterlerin işlenmemiş olduğunun tesbit edildiği tarihten 10 gün sonra işlenmiş olarak inceleme elemanına ibraz edilmesi halinde, KDV indirimi kabul edilir. İstemin özeti : Yükümlü şirketin indirim konusu yaptığı faturalarım yevmiye defterine kaydetmemesi ve sevk irsaliyesi düzenlememesi nedeniyle inceleme raporuna istinaden adına salınan kaçakçılık cezalı katma değer vergisi ile kesilen özel usulsüzlük cezasını; 3065 Sayılı Katma Değer Vergisi Kanununun 29 ve 34. maddelerinden bahisle, yükümlü şirketçe 1990 yılı Mayıs ve Haziran dönemlerine ait katma değer vergisi beyannamelerinde indirilen katma değer vergisinin, alış faturası ve benzeri belgelerle teşvik edilmesine rağmen, kayıt düzeni yönünden iş yerinde yapılan denetimde bu belgelerin yevmiye defterine kaydedilmediğinin 14.8.1990 tarihli tutanakla tespit edilmiş olduğu, defter ve belgelerin inceleme elemanınca istenilmesi üzerine, yevmiye defterine işlenmiş olarak ibraz edildiği 24.8.1990 günü tanzim, edilen tutanakla saptandığından, mal ve hizmet teslimleri dolayısıyla tahsil edilen katma değer vergileri ile mal ve hizmet alımları nedeniyle ödenen katma değer vergilerini içeren belgelerin, kanuni defterlerin tümüne işlenmiş olması karşısında indirim hakkının doğduğu, ayrıca katma değer vergisi yazılı belgeler yevmiye defteri dışındaki belgelere kaydedilerek ilgili dönem beyannamesiyle noksansız olarak zamanında beyan edildiğine göre, olayda vergi ziyaının varlığından söz edilemeyeceği, bu itibarla yapılan cezalı tarhiyatta isabet bulunmadığı, öte yandan 213 Sayılı Vergi Usul Kanununun 229. maddesinin 5. bendinden söz edilerek, olayda (Ç) Gıda Maddeleri Pazarlama ve Ticaret A.Ş.’nin davacı şirketten müstakil bir tüzel kişiliğe sahip olduğu, malın satışım konsinye olarak yapan ve malı fabrikada alıcıya teslim eden davacı şirketin bu malı n pazarlamacı şirket tarafından belirli olmayan kişilere satışı ve teslimi amacıyla naklettirilmesinden dolayı sevk irsaliyesi düzenleme mecburiyetinin olmadığı, sevk irsaliyesi malı kendi namına ve sorumluluğu altında taşıttıran pazarlamacı firma tarafından düzenlemesi gerektiğinden, kesilen özel usulsüzlük cezasında yasal isabet görülmediği gerekçesiyle terkin eden İstanbul 4. Vergi Mahkemesinin 5.11.1991 Günlü ve E: 1991/39, K: 1991/1736 Sayılı kararının; giderlere ilişkin belgelerin incelenmenin yapıldığı 14.8.1990 tarihine kadar yevmiye defterine kaydedilmediğinden, 3065 Sayılı Kanunun 29, 34 ve 54. maddeleriyle, 213 Sayılı Kanunun 219/a maddesi gereğince yapılan indirim kabul edilemeyeceği, ayrıca (Ç) Gıda Maddeleri Pazarlama ve Ticaret A.Ş.’ne mal teslim edildiği halde sevk irsaliyesi düzenlenmediğinden özel usulsüzlük cezası kesilmesinde isabetsizlik bulunmadığı ileri sürülerek bozulması istenilmektedir. Karar: Temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar, mahkeme kararının vergi aslı ile özel usulsüzlük cezasına ilişkin kısminin bozulmasın) sağlayacak durumda bulunmamaktadır. Cezaya gelince; yükümlü şirket tarafından, kanuni defterlerden yevmiye defterine kaydedilmeyen belgelerde yer alan katma değer vergisi indirim konusu yapılmak suretiyle verginin noksan tahakkuk ettirilmesine sebebiyet verildiğinden, olayda 213 Sayılı Vergi Usul Kanununun 341. maddesinin 2. fıkrasında yazılı vergi ziyaının varlığı açıktır. Ancak olayın oluş şekli itibariyle yükümlünün vergi kaçırma kastinin bulunmadığı sonucuna varıldığından, olaya kusur cezası uygulanması gerekirken, mahkemece cezanın tümüyle kaldırılmasında hukuki isabet görülmemiştir. • Açıklanan nedenlerle temyiz isteminin vergi aslı ile usulsüzlük cezası yönünden reddine; ceza .yönünden ise kabulü ite kararın bu bölümünün bozulmasına, bozma kararı üzerine mahkemece yeniden verilecek kararla birlikte yargılama giderleri de hüküm altına alınacağından, bu hususta ayrıca hüküm tesisine gerek bulunmadığına oyçokluğuyla karar verildi. AYRIŞIK OY: Temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar, mahkeme kararının vergi aslı ile Özel usulsüzlük cezasına ilişkin kısminin bozulmasını sağlayacak durumda bulunmamaktadır.
|
|