Danıştay Dördüncü Daire 

Cezaevi döner sermaye saymanlığınca işletilen ve kar amacı güdülmediği gibi üçüncü şahıslara kiralanması da söz konusu olmayan, yalnızca hükümlü ve tutukluların günlük ihtiyaçlarının karşılanması gayesiyle işletilen kantin, lokal ve çayoçağı işletmelerinin, ticari işletme olarak kabul edilmesi mümkün değildir. İstemin Özü: Kapalı cezaevi bünyesinde faaliyet gösteren kantin, lokal ve çayoçağı işletmelerinden sağlanan gelir nedeniyle mükellefiyet tesis ettirilmediği ve Vergi Usul Kanunu'nagöre tutulması ve kullanılması zorunlu defter ve belgelerin kullanılmadığı belirtilerek düzenlenen rapor uyarınca 1988 yılı için re'sen kurumlar vergisi salınmış, kaçakçılık cezası kesilmiştir. .............. Vergi Mahkemesinin 22.2.1993 Günlü ve E: 1992/185, K:1993/38 Sayılı kararıyla; Kurumlar Vergisi Kanunu'nun 7/17. maddesiyle 4358 sayılı Ceza ve Tevkifevleri Umum Müdürlüğünün Teşkilat ve Vazifeleri Hakkında Kanunun 7/2. maddesi hükümlerinin birlikte irdelenmesi sonucunda, cezaevi döner sermaye saymanlığınca işletilen ve kar amacı güdülmediği gibi üçüncü şahıslara kiralanması da söz konusu olmayan, yalnızca hükümlü ve tutukluların günlük ihtiyaçlarının karşılanması gayesiyle işletilen kantin, lokal ve çayocağı işletmelerin, ticari işletme olarak kabul edilmesinin mümkün olmadığı ve 5422 sayılı Kanunun 7/5. maddesi uyarınca kurumlar vergisinden muaf olduğunun anlaşıldığı gerekçesiyle cezalı verginin terkinine karar verilmiştir. Vergi dairesi müdürlüğü, inceleme sonucu re'sen salınan cezalı vergide yasalara aykırılık bulunmadığım iler sürerek mahkeme kararının bozulmasın! istemektedir. Karar: Temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar, bozulması istenilen kararın dayandığı gerekçeler karşısında, yerinde ve kararın bozulmasın! sağlayacak durumda görülmemiştir. Bu nedenle temyiz isteminin reddine oybirliğiyle karar verildi .