Danıştay Üçüncü Daire

Sürücü kursu işletmeciliğinde sürücü adaylarının ilk başvurularım yaptıkları irtibat büroları île adayların dinlenme ve direksiyon çalışma sırasını beklemeleri için kullanılan yerler ile muhasebe ve arşiv hizmetlerinin yürütüldüğü yerler Hayat Standardı Esası uygulamasında ayrı iş yeri olarak değerlendirilmez. İstemin Özeti: Sürücü kursu işletmeciliği ile uğraşan davacının 1990 yılında bazı iş yerlerine ait hayat standardı temel göstergelerim beyan etmediğinden bahisle bulunan matrah farkı üzerinden adına ikmalen salınan gelir vergisi ile kesilen kusur cezasına karşı açılan davayı; 3689 Sayılı Kanun'la Gelir Vergisi Kanunu'na eklenen geçici 35. maddede, aynı veya ayrı neviden birden fazla iş yerinde ticarî faaliyette bulunan mükelleflerin temel gösterge tutarlarının, birden sonraki her bir iş yeri için % 50 oranında artırılarak uygulanacağının hükme bağlandığı, 213 Sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 156. maddesinde de iş yeri tanımının yapıldığı, 6 Mart 1991 Tarih ve 20806 Sayılı Resmî Gazete'de yayımlanan 165 seri no'lu Gelir Vergisi Genel Tebliği'nin 5. bölümünde, Hayat Standardı Esasinin uygulanmasında iş yeri deyiminden, müşteriye mal teslimi veya hizmet ifasının yapıldığı iş yerlerinin anlaşılacağı, iş yeri tanımı kapsamına giren, fakat müşteriye mal teslimi veya hizmet ifasının yapılmadığı, iş merkezi, garaj, depo, imalathane, fabrika gibi iş yerlerinin iş yeri olarak kabul edilmeyeceği, birden fazla iş yerinde faaliyette bulunan mükelleflerin, birden sonraki iş yerlerinin, yıl içinde açılması veya kapatılması halinde, bu iş yerlerine ait hayat standardı temel gösterge tutarının faaliyette bulunulan aylar için hesaplanacağının, ay kesirlerinin dikkate alınmayacağının belirtildiği, dosyanın incelenmesinden, davacının esas işi motorlu taşıt sürücüleri kursu işletmeciliği olduğuna göre sürücü adaylarının ilk başvurularım yaptıkları irtibat büroları ile nazari eğitimlerinin yapıldığı dersaneleri ayrı birer iş yeri olarak kabul etmenin mümkün olmadığı, sürücü adaylarının dinlenmeleri ve direksiyon çalışma sırasını beklemeleri için kullanılan yerin, işletmenin fonksiyonlarım yerine getirmesine yardım eden ve işletmenin hizmet bütünlüğünü tamamlayan ünite olduğu ve ayrı bir iş yeri olarak kabul edilemeyeceği, muhasebe ve arşiv hizmetlerinin yürütüldüğü yerlerin de işletmenin uğraş konusu dikkate alındığında, ayrı birer iş yeri olarak nazara alınamayacağı, zira bu iş yerlerinde de müşteriye mal teslimi veya hizmet ifasının söz konusu olmadığı, buna göre davacının sürücü kursunun dersanesi olarak kullandığı,...... adresindeki yerin, sürücü adaylarının dinlenmeleri ve direksiyon çalışma sırasını beklemeleri için kullanılan .......... adresindeki yerin, muhasebe servisi ve arşiv olarak kullanılan .............. ve........... adreslerindeki yerlerin, Hayat Standardı esasinin uygulanmasında iş yeri olarak kabulüneimkan bulunmadığından, bu iş yerleri için temel gösterge ilavesi suretiyle cezalı tarhiyat yapılmasında yasal isabet görülmediği gerekçesiyle kabul ederek cezalı tarhiyatı kaldıran ..... Vergi Mahkemesinin 16.12.1992 Gün ve E: 1992/471, K: 1992/1158 Sayılı kararının; yapılan cezalı tarhiyatın yerinde olduğu ileri sürülerek bozulması istemidir. Karar: Dayandığı hukukî ve kanunî nedenlerle gerekçesi yukarıda açıklanan ......... VergiMahkemesinin 16.12.1992 Gün ve E: 1992/471, K: 1992/1158 Sayılı kararı, aynı gerekçe ve nedenlerle Dairemizce de uygun görülmüş olup temyiz istemine ilişkin dilekçede ileri sürülen iddialar sözü geçen kararın bozulmasını sağlayacak durumda bulunmadığından temyiz isteminin reddine ve kararın onanmasına oybirliğiyle karar verildi.