Danıştay Dokuzuncu Daire

Cadde ve sokaklarda yer alan arsalar için belirlenen asgari ölçüdeki m2 birim değer tespitine ilişkin takdir komisyonu kararının iptali istemiyle TEK tarafından dava açılamaz. Dava açabilecek olanlar, VUK'nun mükerrer 49/b maddesinde yer alan daire, kurum ve teşekküllerdir. İstemin Özeti: 213 Sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 3239 Sayılı Kanun'un 4. maddesiyle değişik mükerrer 49. maddesinin (b) bendi hükmü uyarınca Emlak Vergisi 1994/1997 yılları genel beyan dönemi nedeniyle Nallıhan ilçesi Çayırhan kasabasının Cumhuriyet Mahallesindeki cadde ve sokaklarda yer alan arsalar için asgari ölçüde m2 birim değer tespitine ilişkin takdir komisyonu kararının iptali istemiyle açılan davayı, 213 Sayılı Kanun'un mükerrer 49/b maddesinde Takdir Komisyonlarının arsalara ve araziye ait asgari ölçüde birim değer tespitine ilişkin takdir kararlarının takdirin ilgili bulunduğu il ve ilçe merkezlerindeki ticaret odalarına, ziraat odalarına ve ilgili mahalle ve köy muhtarlıkları ile vergi dairelerine (1.3.1986 tarihinden itibaren belediyelere) imza karşılığında verileceği, Takdir Komisyonlarının bu kararlarına karşı kendilerine karar tebliğ edilen daire, kurum, teşekküller ve ilgili mahalle ve köy muhtarlıklarının 15 gün içinde ilgili Vergi Mahkemesinde dava açabileceklerinin hükme bağlandığı, anılan hükümde Takdir Komisyonu kararına karşı dava açma hakkı sınırlandırılmış olup, Türkiye Elektrik Kurumu Genel Müdürlüğü'nün dava açma ehliyeti bulunmadığı gerekçesiyle ehliyet yönünden reddeden Ankara 7. Vergi Mahkemesinin 22.3.1994 Gün ve K:1994/466 Sayılı Kararının 213 Sayılı Kanun'un mükerrer 49/b maddesinde yer alan daire, kurum ve teşekkül ifadesi içinde vergi ödemekle yükümlü kurumlarının da yer aldığı bu nedenle dava açma ehliyetlerinin bulunduğu, diğer taraftan anılan maddeyle dava açma hakkının ehliyet yönünden kısıtlanmasının anayasaya aykırı olduğu ileri sürülerek bozulması istenilmektedir. Karar: Temyiz edilen Ankara 7. Vergi Mahkemesinin 22.3.1994 Gün ve K:1994/466 Sayılı Kararında, 2577 Sayılı idari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinin 1. fıkrasında sayılan bozma nedenlerinden hiç birisinin bulunmadığı anlaşıldığından temyiz isteminin reddine, anılan mahkeme kararının onanmasına, oybirliği ile karar verildi.