Danıştay Yedinci Daire

Defter ve belgelerin, alınan kasa ile birlikte kaybolduğu gerekçe gösterilerek, o dönemde indirilen KDV'nin tamamının kabul edilmesi hatalı bir işlemdir. İnceleme elemanının mükelleften gerekli bilgileri almaşı ve karşıt inceleme yolu ile bu verileri değerlendirme yoluna başvurması gerekirken, indirilen KDV'nin kabul edilmemesi şeklinde işlem yapması yerinde değildir. İstemin Özeti: inceleme raporuna dayanılarak 1986 yılı Eylül dönemi için salınan katma değer vergisi ile dahili tevkifatı; 3065 Sayılı Katma Değer Vergisi Kanunu'nun 20 ve 29. maddelerinden bahisle, yükümlü şirketin 1986 ve 1987 yılı defter ve belgeleri çalındığından incelemeye ibraz edilemediği, bu hususun Ticaret Mahkemesi kararı ile de tespitli olduğu, katma değer vergisi indiriminin kabul edilebilmesi için söz konusu verginin yasal defter ve belgelerde gösterilmesi gerektiği, olayda, mücbir sebeple defter ve belgelerin ibraz edilemediğinin anlaşıldığı, ancak bu nedene dayanılarak indirimin kabul edilmemesinin katma değer vergisinin yükümlü üzerinde kalması sonucunu doğuracağı, bunun da vergi adaleti ve katma değer vergisinin yansıtılabilirlik ilkesi ile bağdaşmayacağı gerekçesiyle terkin eden Vergi Mahkemesinin kararının 3065 Sayılı Kanun'un 29 ve 34. maddelerine dayanılarak yapılan cezalı tarhiyatların yasal olduğu ileri sürülerek bozulması istenilmektedir. . Karar: 3065 Sayılı Katma Değer Vergisi Kanunu'nun 29. maddesinde, mükelleflerin yaptıkları vergiye tabi işlemler üzerinden hesaplanan katma değer vergisinden, kendilerine yapılan teslim ve hizmetler dolayısıyla hesaplanarak düzenlenen fatura ve benzeri vesikalarda gösterilen katma değer vergisini indirebilecekleri belirtilmiş, aynı kanunun 34. maddesinin 1. fıkrasında; yurt içinden sağlanan veya ithal edilen mal ve hizmetlere ait katma değer vergisinin, alış faturası veya benzeri vesikalar ve gümrük makbuzu üzerinde ayrıca gösterilmek ve bu vesikalar kanuni defterlere kaydedilmek şartıyla indirilebileceği 54. maddesinin 1. fıkrasında da katma değer vergisi mükelleflerinin, tutulması mecburi defter kayıtlarım bu verginin hesaplanmasına ve kontrolüne imkan verecek şekilde düzenlemeleri gerektiği hükme bağlanmış, fıkranın devamında, bu kayıtlarda yer almaşı gereken asgari hususlar dört bent halinde sayılmıştır. , Bu hükümler karşısında, katma değer vergisinin indirim konusu yapılabilmesi için, indirim konusu yapılacak verginin fatura veya benzeri belgeler ile gümrük makbuzu üzerinde ayrıca gösterilmesi ve söz konusu belgelerin kanuni defterlere kaydedilmiş olması gerekmektedir. Olayda, yükümlü şirketin ihtilaflı dönem defter ve belgelerinin çalındığı mahkeme kararı ile saptandığına göre, katma değer vergisi indirimlerinin gerçek olup olmadığı hususunun ibraz edilemeyen defter ve belgeler yardımıyla açıklığa kavuşturulmasının mümkün olmadığı anlaşılmaktadır. 213 Sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 134. maddesinin 1. fıkrasında, vergi incelemesinde maksadın, ödenmesi gereken vergilerin doğruluğunu araştırmak, tespit etmek ve sağlamak olduğu, 135. maddesinde vergi incelemesinin; hesap uzmanları, hesap uzman muavinleri, ilin en büyük mal memuru, kontrol memurları veya vergi dairesi müdürleri tarafından yapılacağı, maliye müfettişleri, maliye müfettiş muavinleri, gelirler kontrolörleri ve stajyer gelirler kontrolörlerinin her hal ve takdirde vergi inceleme yetkisine haiz oldukları belirtilmiştir. Aynı kanunun 'Defter ve belgelerin ibrazı mecburiyeti' başlıklı 256. maddesinde, bu kanuna göre defter tutmak mecburiyetinde olan gerçek ve tüzel kişilerin bu kısım gereğince muhafaza ettikleri her türlü defter, vesika ve karneleri muhafaza süresi içinde yetkili makam ve memurların talebi üzerine ibraz ve inceleme için arz etmeye mecbur oldukları hükmü yer almıştır. Öte yandan, yükümlü, ticari icaplara uygun olarak, emtia satın aldığı kişi ve kuruluşları tanımak ve bilmek durumundadır. Bu nedenlerle, 213 Sayılı Kanun'un 3. maddesinin B fıkrasında yer alan vergilendirmede vergiyi doğuran olay ve bu olaya ilişkin muamelelerin gerçek mahiyetinin esas olduğu ilkesi nazara alınarak, aynı kanunun yukarıda açıklanan 134 ve 135. maddeleri uyarınca vergi incelemesine yetkili inceleme elemanınca, öncelikle, yükümlüden gerekli bilgilerin alınması ve bu bilgiler yardımıyla yapılacak karşıt inceleme verilerinin değerlendirilmesi suretiyle bir sonuca ulaşılması (gerekirse tarhiyat yapılması) gerekirken, bu yola gidilmeden mücbir sebeple de olsa salt defter ve belgelerin ibraz edilmemesi nedenine dayanılarak indirimlerin kabul edilmemesi suretiyle yapılan tarhiyatta isabet görülmediğinden, tarhiyatın terkini yolundaki mahkeme karan yerindedir. Açıklanan nedenle temyiz isteminin reddine mahkeme kararının onanmasına oybirliği ile karar verilmiştir.