Danıştay Dokuzuncu Daire

Defter ve belgeler üzerinden bulunan matrah farklarına kusur cezası uygulanması gerekir. İstemin Özeti: Motorlu taşıtlar sürücü kursu işleten yükümlünün 1990 yılı işlemlerinin incelenmesi sonucunda bir kısım hasılatı için belge düzenlemediği ve kanuni defterlerine kaydetmediğinin saptanması üzerine düzenlenen inceleme raporuna dayanılarak 1990/Aralık dönemi için tarh edilen kaçakçılık cezalı katma değer vergisinin kaldırılması istemiyle açılan davayı; vergi hukukunda ihtirazi kayıt içermeyen ve aksi daha kuvvetli ve inandırıcı belgelerle kanıtlanmayan ifade ve beyanların maddi delil niteliğinde olduğu, bu itibarla kanuni defter ve belgeler motorlu taşıt sürücüleri kursu kayıt defteri ve Milli Eğitim Müdürlüğü'ne gönderilen listeler üzerin den davacıyla birlikte yapılan saptamalara ve ihtirazi kayıt konulmaksızın imzalanan inceleme tutanağına dayanılarak yapılan cezalı tarhiyatta kanuna aykırılığın bulunmadığı, davacı tarafından her dönemin sonunda yapılan imtihanın kazanılması ile kursiyere verilen hizmetin bittiği, bu nedenle ücret tahakkukunun bu tarihte yapıldığı iddia edilmişse de, sürücü kurslarında kursun başlangıcından sınav tarihine kadar devam eden bir hizmet söz konusu olduğundan, ücret kursun devamı süresinde taksitler halinde tahsil edildiğinden ve hizmetin taksitin tahsil edildiği tarihe kadarki bölümünün teslimi gerçekleşmiş, dolayısıyla katma değer vergisi doğmuş olacağından ileri sürülen iddiada isabet bulunmadığı gerekçesiyle reddeden Vergi Mahkemesi kararının; kurs ücretleri konusunda gazeteye ilan vermediği, gazete ilanının esas alınması suretiyle cezalandırılmasının yerinde olmadığı, kendilerinin daha düşük ücret aldıkları, hiçbir kursiyerin bilgisine başvurulmadığı, tutanakta herhangi bir ibare eklenmesin diye tutanağın imzalandığı ileri sürülerek bozulması isteminden ibarettir. Karar: Temyiz edilen Vergi Mahkemesi kararının katma değer vergisine ilişkin hüküm fıkrasına karşı ileri sürülen iddialar sözü geçen kararın buna ilişkin kısmım kusurlandıracak nitelikte görülmemiştir. Kaçakçılık cezasına gelince; 213 Sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 2365 Sayılı Kanun'un 68. maddesiyle değişik 344. maddesinin 9. bendinde, kasten vergi ziyaına sebebiyet verilmesi kaçakçılık cezası uygulanmasını gerektiren durum olarak kabul edilmiş bulunmaktadır. Olayda, matrah farkının yükümlünün defter ve belgeleri üzerinden saptandığı dosyanın incelenmesinden anlaşılmıştır. Bu durumda kasten vergi ziyaına sebebiyet verildiği düşünülemeyeceğinden tarhiyata kaçakçılık değil kusur cezası kesilmesi gerekmekte olup mahkemece kaçakçılık cezasının onanmasında yasal isabet görülmemiştir. Açıklanan nedenlerle temyiz işleminin kısmen kabulü Vergi Mahkemesi kararının vergi aslına ilişkin hüküm fıkrasının onanmasına, kaçakçılık cezasına ilişkin hüküm fıkrasının bozulmasına, oybirliğiyle karar verildi.