Danıştay Yedinci Daire

Pişmanlık talebiyle verilen KDV beyannamesinde ödenecek verginin çıkmaması pişmanlık hükümlerinden yararlanmaya engel teşkil etmez. İstemin Özeti: 1988 yılı Haziran dönemine ilişkin katma değer vergisi beyannamesini kanuni süreden sonra beyana çağrı yazısı üzerine verdiği ve beyan ettiği matraha vergi isabet etmediğinden bahisle pişmanlık talebi kabul edilmeyerek yükümlü adına takdir komisyonu kararma istinaden salınan kaçakçılık cezalı katma değer vergisi ile dahili tevkifatı; pişmanlık talebiyle verilen beyannamede beyan edilen matrah üzerinden hesaplanan vergiden, yüklenilen ve indirim konusu yapılacak verginin mahsubu sonucu ödenecek vergi doğmamış olmasının pişmanlık hükümlerinden yararlanmaya engel teşkil etmediği, ancak beyana çağrı yazısından sonra beyannamenin pişmanlık dilekçesi ekinde verilmiş olması halinde yükümlülerin pişmanlık hükümlerinden istifade etmesi mümkün olmadığından, vergi matrahının idarece re'sen takdirinde 213 Sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 30. maddesi 1. fıkrası ve 371. maddesi 2. fıkrasına aykırılık olmadığı, ancak ara kararıyla getirtilerek incelenen yükümlü defter ve belgelerinden uyuşmazlık konusu dönemde ödenecek vergi çıkmaması ve aksinin de davalı idarece kanıtlanamaması nedeniyle 213 Sayılı Yasa'nın 31. maddesi (f) fıkrasında yazılı hususları içermeyen takdir komisyonu kararma dayanılarak yapılan cezalı tarhiyatta yasal isabet görülmediği gerekçesiyle terkin eden Vergi Mahkemesinin 26.2.1991 Günlü E.1990/604; K.1991/458 Sayılı Kararının, pişmanlıkla beyanname verilmeden önce yükümlünün beyana davet edildiği ve ödenecek vergi doğmaması nedeniyle pişmanlık hükümlerinin uygulanamayacağı ileri sürülerek bozulması istenilmektedir. Karar: Temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar, mahkeme kararının bozulmasını sağlayacak durumda bulunmadığından, temyiz isteminin reddine, kararın onanmasına oybirliği ile karar verildi.