Danıştay Dokuzuncu Daire

Kayak öğretmenliği işine ek olarak, kayak kiralama işi de yapan kişinin ikinci işini yaptığı tarihten değil, götürülük şartlarını ihlal ettiği tarih olan ikinci işe başlama tarihim izleyen yılda gerçek usulde mükellef olacaktır. İstemin Özeti: Kayak öğretmenliği işine ek olarak kayak kiralama işi de yaptığından götürülük şartlarım kaybettiği ve katma değer vergisi beyannamesini vermediği yolunda düzenlenen vergi inceleme raporuna istinaden Ocak 1987 dönemi için kaçakçılık cezalı olarak tarh olunan Katma Değer vergisinin kaldırılması istemi ile açılan davayı, 3065 sayılı Kanun’un 38/1 maddesinde, Gelir vergisi Kanununa göre kazançları götürü usulde tespit edilen ticaret ve meslek erbabının götürü usulde vergilendirileceği. 193 Sayılı Gelir Vergisi Kanunu’nun 50/1. maddesinde ise götürü usule tabi olmanın şartlarından herhangi birinin kaybedilmesi halinde bunların gerçek usulde vergilendirilecekleri, aynı yasanın 94. maddesinin (B) fıkrasının a) bendinde Katma değer vergisinin % 50 sinin dahili tevkifat yapılarak vergi dairesine ödeneceğinin hüküm altına alındığı, Sarıkamış’ta götürü usulde vergi mükellefi olan yükümlünün ikametgahım Bursa ili’ne naklettiği, burada kayak öğretmenliği yanında kayak kiralama işini yaptığı, yanında ücretli olarak iki işçi çalıştırdığı, kayak kiralama işinden 7.500.000 TL, kayak öğretmenliği işinden ise 3.000.000 lira gelir elde ettiğinin inceleme raporu ile saptandığı, buna göre yükümlünün götürü usule tabi olmanın genel şartlarını kaybettiğinden gerçek usulde vergi mükellefiyetinin tescili ile kaçakçılık cezalı olarak tarh olunan katma değer vergisinin yerinde olduğu gerekçesiyle reddeden Bursa 1. Vergi Mahkemesinin 16.5.1989 Gün ve 1989/397 Sayılı kararının. kayak öğretmenliği ile kiralama işinin mevsimlik olduğu, iki işin birden yapılmasının ve işçi çalıştırılmasının götörülük şartları m bozmadığı, kayak öğretmenliği işine 1.1.1987, kayak kiralama işine ise Ocak 1987 ayı sonunda başladığı, 193 Sayılı Kanunun 50/1. maddesine göre gerçek usulde rnükellefiyetinin ertesi yıldan itibaren başlaması gerektiği Öne sürülerek bozulması istemidir. Karar: dosyanın incelenmesinden, yükümlü, kayak öğretmenliği işinden dolayı Sarıkamış Mal Müdürlüğünde götürü usulde vergi mükellefi iken Aralık1988 ayında ikametgahım Bursa İli’ne naklettiği. Uludağ Büyük Oteller bölgesinde 1.1.1987 tarihinden itibaren kayak öğretmenliği yanında istanbul’dan satın aldığı kayak aletleri ile kayak kiralama işine başladığı, bu işi nedeniyle yanında iki işçi çalıştırdığı, yukarıda belirtilen adres değişikliğini ve faaliyetini vergi dairesini bildirmediği, kayak kiralama işinden dolayı gerçek usulde gelir vergisi ye katma değer vergisi mükellefi olması gerektiği halde Ocak1987 dönemi için katma değer vergisi beyannamesi vermediği yolunda düzenlenen vergi inceleme raporuna istinaden kaçakçılık cezalı olarak tarh olunan katma değer vergisinin kaldırılması istemi ile açılan davayı reddeden Yergi Mahkemesi kararının bozulması istemiyle Danıştay’a temyizen başvurulduğu anlaşılmaktadır. 3085 Sayılı Katma değer Yergisi Kanunu’nun 38. maddesinin 1. bendinde, Gelir vergisi Kanunu’na göre kazançları götürü usulde tespit edilen ticaret ve meslek erbabının götürü usulde vergilendirileceği, 193 Sayılı Gelir Vergisi Kanunu’nun 50. maddesinin 1. fıkrasında götürü usule tabi olmanın şartlarından birini takvim yılı içinde kaybedenlerin ertesi takvim yılı basından itibaren gerçek usulde vergilendirilecekleri hükme bağlanmış bulunmaktadır. Yükümlü ilk işine ok olarak Ocak 1987 tarihinde ikinci ticari faaliyetine başladığı ve yanında birden fazla işçi çalıştırdığından götürülük şartlarını 1987 yılında kaybetmiş bulunmaktadır. Bu durumda yukarıdaki hüküm uyarınca söz konusu işinden dolayı ertesi takvim yılı basından itibaren gerçek usulde gelir vergisi mükellefiyetine girmesi icap ettiğinden ocak1987 dönemi için katma değer vergisi beyannamesİ vermesi söz konusu değildir. Ancak, idarenin bu dönem için götürü usule göre yapacağı katma değer vergisi tarhiyatında yukarıda belirtilen işinden dolayı elde etliği kazancını da değerlendirileceği tabiidir. Açıklanan nedenlerle, temyiz olunan Bursa Birinci Vergi Mahkemesinin 18.5.1989 Gün ve 1989/397 Sayılı kararının yukarıda yazılı esaslar dahilinde bozulmasına, dosyanın anılan mahkemeye gönderilmesine oybirliği ile karar verildi.