Danıştay Yedinci Daire

Yetkili matbaaca bastırılan ve muhafazası mecburi faturaların muhafaza süresi içinde incelemeye yetkili elemana ibraz edilmemesi halinde re'sen takdir sebebinin varlığının kabulü gerektiği, ancak bu hususun faturaların tamamım kullanıldığına karine teşkil etmemesi yanında, gelişigüzel matrah takdirine de cevaz vermez. Davanın Özü: Yükümlünün 1988 yılı hesaplarının incelenmesi sonucu düzenlenen vergi inceleme raporu uyarınca 1988 Ekim dönemi için salınan kaçakçılık cezalı katma değer vergisini; 213 Sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 30. maddesi, 134. maddesinin 1. fıkrası, 253 ve 256. maddelerinden bahisle, yetkili matbaaca bastırılan ve muhafazası mecburi faturaların muhafaza süresi içinde incelemeye yetkili kontrol memuruna ibraz edilmediğinden re'sen takdir sebebinin varlığım kabulü gerektiği, ancak bu hususun faturaların tamamının kullanıldığına karine teşkil etmemesi yanında, gelişigüzel, matrah takdirine de cevaz vermeyeceği, nitekim 1.1.19885.10.1988 tarihleri arasında, 01750 yevmiye numarası ile notere tasdik ettirilen 50 yapraklı ir fatura koçanından sadece 37 yaprak kullanıldığı, 38 numaradan 50 numaraya kadar olan (38 ve 50 Numaralı faturalar dahil) faturaların ise vergi dairesince iptal edildiğinin 30.11.198 Günlü ara kararı ile getirilen belgelerden anlaşıldığı, bu durumda kullanılmadan, boş olarak kaybolduğu konusunda gazeteye ziya ilanı verilen 5 cilt faturanın kullanıldığı ve bunlara hasılat elde edildiği yolunda herhangi bir delil elde edilmeden 5 cilt faturanın kullanıldığı varsayımıyla belirlenen matrah farkında isabet bulunmadığı gerekçesiyle terkin eden Vergi Mahkemesi kararının; vergi inceleme raporu uyarınca salınan kaçakçılık cezalı katma değer vergisinin yerinde olduğu ileri sürülerek bozulması istenilmektedir. Karar: Temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar, bozulması istenilen kararın dayandığı gerekçeler karşısında yerinde ve kararın bozulmasını sağlayacak durumda bulunmadığından, temyiz isteminin reddine ve kararın onanmasına oybirliğiyle karar verildi.