Danıştay Dokuzuncu Daire

Bilerek sahte ve muhteviyatı itibariyle yanıltıcı belge kullanan mükellef adına kaçakçılık cezası kesilmesi gerekir. Bu durumun randıman incelemesi sonucu ortaya çıkmış olması sonucu etkilemez. İstemin Özeti: Deri imalatı ve ticareti yapan yükümlünün 1987 yılma ait hesaplarının katma değer vergisi yönünden incelenmesi sonucunda Ocak 1987 dönemi için adına salınan katma değer vergisi ve kesilen kaçakçılık cezasının terkini istemiyle açılan davayı; 213 Sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 3. maddesinde, vergilendirmede vergiyi doğuran olay ve bu olaya ilişkin muamelelerin gerçek mahiyetinin esas olduğu, vergiyi doğuran olay ve bu olaya ilişkin muamelelerin gerçek mahiyetinin yemin hariç her türlü delil ile ispatlanabileceği, iktisadi, ticari ve teknik icaplara uymayan veya olayın özelliğine göre mutad olmayan bir durumun iddia olunması halinde, ispat külfetinin bunu iddia eden tarafa ait olacağının hükme bağlandığı, yasa hükmüne göre vergilendirmeyle ilgili vesikaların şekline her durumda itibar edilmesinin zorunlu olmadığı, bu vesikaların gerçeği yansıtmadığının tespiti halinde, vergiyi doğuran olayın gerçek mahiyetine göre işlem yapılması gerektiği, bazı yükümlülerin, 193 Sayılı Gelir Vergisi Kanunu'nun 94. maddesi uyarınca çiftçilerden satın aldıkları zirai mahsul bedellerinden yapılması gereken stopajdan kurtulmak ve gerçekte ödemediği katma değer vergisinin mahsubunu sağlamak amacıyla muhte viyatı itibariyle gerçek olmayan faturalar temin ederek vergi kaçakçılığı yaptıkları, bu tip işlemlerde emtianın çiftçiden belgesiz satın alındığı ve yasallaştırmak için içeriği gerçek olmayan sahte fatura kullanıldığı, kullanılan belgelerin sahte olmakla beraber müstahsilden mal alımının gerçek olduğu, bu bakımdan emtianın satın alındığı kabul edilerek vergilendirilmesinde yasaya aykırılık bulunmadığı, olayda ........... Vergi Dairesi mükelleflerinden M.S.'nin muhteviyatı itibariyle gerçek olmayan faturalar düzenlediğinin inceleme raporu ekindeki tutanak ile sabit olduğu, mahkemeye intikal eden çeşitli davalarda da bu kişinin sahte fatura düzenlediğinin belirlendiği; yükümlünün emtianın tüccardan katma değer vergisi ödenerek satın alındığım ispat edemediği, bu nedenle faturada gösterilen katma değer vergisinin indirimi söz konusu olamayacağından salınan katma değer vergisinin yerinde olduğu, matrah farkı randıman esasına göre yapılan irdeleme sonucu tespit edildiğinden kaçakçılık cezasının kusur cezasına çevrilmesi icap edeceği gerekçesi ile kısmen kabul ederek vergiyi onayan, kaçakçılığı kusur cezasına çeviren ......... Vergi Mahkemesinin 9.10.1990 Gün ve 1990/795 Sayılı kararının; yükümlünün sahte fatura kullanmak suretiyle haksız vergi indiriminde bulunduğu ve bu hususun inceleme raporu ile sabit olduğu yükümlünün vergi kaçırma kastı ile hareket ettiğinin sabit olduğu bu nedenle kesilen kaçakçılık cezasının yasa hükümlerine uygun bulunduğu ileri sürülerek cezaya ilişkin kısmın bozulması istenilmektedir. Karar: istem, yükümlünün sahte ve muhteviyatı itibariyle yanıltıcı fatura kullandığı gerekçesiyle inceleme raporuna dayanılarak katma değer vergisine bağlı olarak kesilen kaçakçılık cezasını kusura çeviren vergi mahkemesi kararının bozulmasına ilişkin bulunmaktadır. Kaçakçılığın tarifini yapan 213 Sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 344. maddesinin 2. fıkrasında sahte veya muhteviyatı itibariyle yanıltıcı vesikalar tanzim edilmesi veya bunların bilerek kullanılmasının tespiti halinde kaçakçılık cezasının uygulanacağı öngörülmüştür. Olayda, yükümlünün, bilerek sahte ve muhteviyatı itibariyle yanıltıcı fatura kullanmak suretiyle vergi indiriminde bulunduğu hususu sabit olup, bu hususun, yükümlünün hesaplarının randıman esasına göre incelenmesi sonucunda tespit edilmesinin fiili durumu herhangi bir şekilde değiştirmesi mümkün değildir. Bu nedenle yükümlünün fiilinin, sözü edilen yasa hükmüne uygun olması nedeniyle kesilen kaçakçılık cezasının Vergi Mahkemesince aynen onanması gerekirken kusur cezasına çevrilmek suretiyle onanmasında yasal isabet görülmemiştir. Açıklanan nedenlerle temyiz isteminin kabulü ile ................. Vergi Mahkemesinin 9.10.1990 Gün ve 1990/795 Sayılı kararının cezaya ilişkin hüküm fıkrasının bozulmasına oyçokluğu ile karar verildi.