Danıştay Dokuzuncu Daire

Yükümlünün vergiye tabi bir işlemi bulunup bulunmadığı tespit edilmeden, emsal mükellef beyanı esas alınarak matrah takdir edilmesi mümkün değildir. 1988 Eylül dönemine ait katma değer vergisi beyannamesini süresinden sonra matrahsız olarak veren yükümlü adına takdir komisyonu kararına istinaden tarh edilen katma değer vergisi dahili tevkifat ile bunlara bağlı olarak kesilen kaçakçılık cezasının terkini istemiyle açılan davayı beyannamenin kanuni sürenin sonundan itibaren 15 gün geçtikten sonra verilmesinin 213 Sayılı Yasa'nın 30. madde hükmüne göre takdir nedeni olduğu, takdir komisyonunun yükümlünün defter ve belgelerim incelemeden beyan edilen matrahın başka bir mükellefin beyan ettiği matraha göre yükseltilmesinin mümkün olmadığı katma değer vergisinde emsal mükellef beyanı ile ilgili bir hüküm bulunmadığı, olayda yükümlünün vergiye tabi bir işlemi bulunup bulunmadığı tespit edilmeden emsal mükellef beyanı esas alınarak matrah takdir edilmesinde ve bu matrah üzerinden tarhiyat yapılmasında yasal isabet bulunmadığı gerekçesiyle kabul ederek cezalı tarhiyatı terkin eden Vergi Mahkemesi kararının onanmasına oybirliğiyle karar verildi.