Danıştay Yedinci Daire
Sahte faturalar maddi karşılık söz konusu olmaksızın düzenlenmeyeceğine göre, bu maddi karşılığın niteliğinin bilinmesi gerektiği, faturayı kesenin suca doğrudan katıldığının ve haksız vergi iadesinden pay aldığının kabulü halinde bu fiilinin 213 Sayılı Kanun'un 338. maddesi kapsamında kaçakçılığa iştirak olacağı bu unsurların sabit görülmediği durumlarda ise faturanın komisyon karşılığı kesildiği sonucuna varılması gerekir. İstemin Özeti: Mal tedarikçisi olarak görünen yükümlü firma tarafından (T) Dış Ticaret Pazarlama A.Ş. adına sahte fatura düzenlemek suretiyle haksız katma değer vergisi ladesi alınmasına iştirak edildiğinden bahisle yükümlü adına kesilen kaçakçılık cezasını; yükümlünün ihracatçı firmanın gerçek olmayan ihraç işlemine fiilen katıldığı, ihracattan dolayı iade edilen katma değer vergisinden pay olarak veya başka bir yola menfaat sağladığının saptanamadığı inceleme raporu île saptanan hususlar tamamen üçüncü kişilerin ifadelerine dayanmakta olup, yükümlünün bizzat haksız iade alınması eylemine iştirak ettiğini göstermeyeceği, kaldı ki yükümlünün kestiği faturaların sahte olması halinde dahi bu fiilin doğrudan iade alınması işlemini doğurmayıp dava konusu fiilin ihracatçı firmanın iade alınması amacına yönelik eyleminden doğduğundan olayda iştiraken bahsedilemeyeceği ve kaçakçılığa iştirak cezası kesilmesinin yasal olmayacağı gerekçisiyle terkin eden istanbul 4. Vergi Mahkemesinin 24.9.1988 Gün ve E:1988/400, K:1988/1092 Sayılı Kararının; yükümlü firmanın komisyon karşılığı fatura kesmek suretiyle menfaat sağladığı ileri sürülerek bozulması istenilmektedir. Karar: Uyuşmazlık, hayali ihracat yoluyla haksız katma değer vergisi iadesi alındığından bahisle adına kaçakçılık cezalı katma değer vergisi tarhiyatı yapılan (T) Dış Ticaret Pazarlama A.Ş.'nin bu fiiline 'iştirak' ettiği gerekçesiyle yükümlü adına 213 Sayılı Yasanın 338. maddesi uyarınca kaçakçılık cezası kesilmesinden doğmuştur. 213 Sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 338. maddesinde 'ayrı ayrı maddi menfaat gözetmek şartıyla birden fazla kişi kaçakçılık yaptıkları veya kaçakçılığa teşebbüs sayılan fişleri irtikap ettikleri veya doğrudan doğruya beraber işlemiş oldukları takdirde her biri hakkında, iştirak ettikleri suçlar için bu Kanun'da yazılı cezalar uygulanır.' denilmiş, aynı kanunun 344. maddesinde kaçakçılık 'mükellef veya sorumlu tarafından aşağıdaki hallerden birisiyle vergi ziyaına sebebiyet verilmesidir' şeklinde tanımlanmış; söz konusu maddenin 2. bendinde sahte veya muhteviyatı itibariyle yanıltıcı vesikalar düzenlemek veya bunları bilerek kullanmanın, vergi kaçakçılığı olacağı belirtilmiştir. Yasanın 'Yardım' başlıklı 347. maddesinde ise; 'kaçakçılık olduğunu bildiği bir fiilin işlenip tamamlanmasın] fiili ile kolaylaştıranlara, bundan ayrı bir menfaat gözetmediği takdirde, bu fiiller için Kanun'da belli edilen cezaların dörtte biri kesilir veya hükmedilir. Aynı yardımı 344. maddenin 16. bendlerinde yazılı fiillerin işlenip tamamlanması için yapanlara bu fiiller için tayin olunan cezanın yansı hükmolunur' hükümleri yer almıştır. Olayda, incelenen dosya içeriğinden yükümlünün (T) Dış Ticaret Pazarlama A.Ş. tarafından yapılan gerçek dışı ihracat nedeniyle haksız yere katma değer vergisi iadesi almasına sahte, yanıltıcı fatura düzenleyerek iştirak ettiği gerekçesiyle iştirak cezası kesildiği anlaşılmaktadır. Vergi Mahkemesince yükümlünün, ihracatçı firmanın gerçek olmadığı iddia edilen ihracat işlemine fiilen katıldığı, ihracattan dolayı iade edilen katma değer vergisinden pay aldığı veya başka yolda menfaat sağladığı saptanmadığı gerekçesiyle iştirak cezasının terkinine karar verilmiştir. ihracatçı (T) Dış Ticaret Pazarlama A.Ş.'nin ihtilaflı dönemlerde yükümlüden satın aldığı öne sürülen malları ihraç ettiğini beyan ederek aldığı vergi iadesinin gerçek bir ihracatın karşılığı olmadığının vergi incelemesiyle saptanması sonucu ihracatçı firma adına, haksız iadenin geri alınması amacıyla kaçakçılık cezalı tarhiyat yapıldığı, bu tarhiyata karşı açılan davaların istanbul 6. Vergi Mahkemesinin 17.10.1988 Gün ve 1988/741743744745 Sayılı Kararlarıyla reddedildiği anlaşılmakta olup, temyiz edilen bu kararlar dairemizin 10.3.1989 Gün ve 1989/561562563564 Sayılı Kararlarıyla onanmış bulunmaktadır. Yükümlü şirket ile alt firmalar arasında faturaların mevcudiyetine karşın herhangi bir mal harekelinin bulunmadığı, bu firmalar arasındaki ilişkinin sahte fatura organizasyonundan ibaret olduğu, bunlardan bazıları arasında organik bağ bulunduğu, inceleme raporu ile, sözü edilen yargı kararlarından açıkça anlaşıldığından, yükümlü şirketin ihracatçı firma adına kestiği faturaların da gerçek mai hareketine dayanmadığının kabulü gerekmektedir. Sahte faturalar maddi karşılık söz konusu olmaksızın düzenlenemeyeceğine göre, bu maddi karşılığın niteliğinin bilinmesi gerekir. Faturayı kesenin suca doğrudan katıldığının ve haksız vergi iadesinden pay aldığının kabulü halinde bu fiilinin 213 Sayılı Kanun'un 338. maddesi kapsamında 'Kaçakçılığa iştirak' olacağı açıktır. Bu unsurların bulunmadığı ya da sabit görülmediği durumlarda ise faturanın komisyon karşılığı kesildiği sonucuna varılmaktadır. Bu durumda; Vergi Mahkemesince, yükümlünün ihracatçı firmanın gerçek olmayan ihraç işlemine fiilen katıldığı, ihracattan dolayı iade edilen katma değer vergisinden pay alarak veya başka bir yolla menfaat sağladığının saptanmadığı gerekçesiyle tarhiyatın terkininde isabet görülmemiştir. Açıklanan nedenlerle temyiz isteminin kabulüne, yükümlü şirketin gerçek olmayan ihracat nedeniyle haksız vergi ladesi alarak vergi kaçakçılığı yaptığı yargı kararıyla sabit olan ihracatçı firma ile ilişkisi yapılan açıklamalar İşığında, yeniden incelenip değerlendirilmek suretiyle bir karar verilmek üzere mahkeme kararının bozulmasına oybirliğiyle karar verildi.