Danıştay Üçüncü Daire 

Kanunla beyanname île birlikte verilmesi öngörülen eklerin verilen 15 günlük süreye rağmen gönderilmemesi re'sen takdir nedenidir. İstemin Özeti: Yükümlü şirketin 1989 yılı için yasal süresinde PTT vasıtasıyla gönderdiği kurumlar vergisi beyannamesindeki eksikliklerin verilen 15 günlük süreye rağmen tamamlanmaması nedeniyle re'sen takdir yoluyla bulunan matrah üzerinden salınan kurumlar vergisi ile kesilen kaçakçılık cezasına karşı açılan davayı; Vergi Usul Kanunu'nun 30. maddesinde belirtilen re'sen takdiri gerektiren hususların, dava konusu olayla ilgisi olmayıp, davacı kurumun fiilinden dolayı aynı yasanın 352/II8 maddesi gereğince 2. derecede usulsüzlük cezası kesilmesi gerekirken, takdir komisyonu kararına dayanılarak re'sen yapılan cezalı tarhiyatta yasal isabet görülmediği gerekçesiyle kabul ederek tarhiyatı terkin eden Gaziantep Vergi Mahkemesinin 11.3.1992 Gün ve E:1991/1011, K:1992/380 Sayılı Kararının; Vergi Usul Kanunu'nun 23. maddesinde beyannamelerin şekil, muhteva ve eklerinin Maliye Bakanlığı'nca tayin ve tespit olunacağının belirtildiği, beyan edilen vergi matrahının bulunuş biçimini kanıtlayıcı dönem bilançosunun imzasız ve beyannameye eklenmesi zorunlu olan föylerin bulunmaması nedeniyle dönem matrahının anılan yasanın 30. maddesi uyarınca re'sen takdiri suretiyle yapılan tarhiyatın yasal olduğu ileri sürülerek bozulması istemidir. Karar: Uyuşmazlık, yükümlü şirketin yasal süresinde PTT aracılığıyla göndermiş olduğu kurumlar vergisi beyannamesinde geçici vergi matrahının hatalı hesaplandığı, beyannameye geçici vergiye ait bildirim ile ortalama kar haddi föyünün ve muhasebeci, mali müşavir ve avukatlara yapılan ödemeye ait bildirimin bağlanmadığı ve bilanço ve karzarar tablosunun imzasız olduğunun tespit edilmesi üzerine, söz konusu eksik bilgi ve belgelerin 15 gün içerisinde tamamlatılması için yapılan tebligata rağmen anılan eksiklikleri tamamlamayan yükümlü adına takdir komisyonunca belirlenen matrah üzerinden salınan kurumlar vergisi ile kesilen kaçakçılık cezasına karşı açılan davayı kabul ederek tarhiyatı terkin eden Vergi Mah kemesi kararının bozulması istemiyle yapılan temyiz başvurusuna ilişkin bulunmaktadır. 213 Sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 30. maddesinde, vergi matrahının tamamen veya kısmen defter, kayıt ve belgelere veya kanuni ölçülere dayanılarak tespitine imkan bulunmayan hallerde takdir komisyonları tarafından takdir edilen veya vergi incelemesi yapmaya yetkili olanlarca düzenlenmiş vergi inceleme raporlarında belirtilen matrah veya matrah kısmı üzerinden vergi tarh olunacağı, aynı maddenin 2. fıkrasının 2 Numaralı bendinde, vergi beyannamesi kanuni veya ek süreler içinde verilmekle beraber, beyannamede vergi matrahına ilişkin bilgilerin gösterilmesi durumunda matrahın re'sen takdir olunacağı, 31.maddenin 8 Numaralı bendinde de takdir kararında takdirin dayanağı ve takdir hakkında izahatın bulunacağı hükme bağlanmıştır. o . Yükümlü şirketin yasal süresinde PTT aracılığıyla göndermiş olduğu kurumlar vergisi beyannamesinde, geçici vergi matrahının hatalı hesaplandığı, beyannameye geçici vergiye ait bildirim ile ortalama kar haddi föyünün ve muhasebeci, mali müşavir ve avukatlara yapılan ödemeye ait bildirimin eklenmediği ve bilanço ve karzarar cetvelinin imzasız olduğunun tespit edilmesi üzerine, söz konusu eksik bilgi ve belgelerin tamamlanması için verilen süreye rağmen eksikliklerin tamamlanmaması, re'sen takdir nedeni ise de yükümlünün beyanının dayanağım teşkil eden defter ve belgeleri de bulunduğu halde, takdir komisyonunca defter kayıtları üzerinde herhangi bir inceleme yapılmaksızın genel ifadelerle yapılan takdirin dayanağı bulunmadığından, re'sen takdir nedeni olmadığı gerekçesiyle cezalı tarhiyatı kaldıran, Vergi Mahkemesi kararı sonucu itibarı ile yerinde görülmüştür. Açıklanan nedenlerle, temyiz isteminin reddi ile Gaziantep Vergi Mahkemesinin 11.3.1992 Gün ve E:1991/1011, K:1992/380 Sayılı Kararının onanmasına, oybirliğiyle karar verildi.