|
|
Dairesi
Ambalajlanarak satılması mutad veya zorunlu olan emtia için alınan ambalaj bedelinin emtia bedeline dahil edilmesi gerekir.
|
|
|
Karar No
1993/1879
|
|
|
Esas No
1992/3159
|
|
|
Karar Tarihi
28-04-1993
|
|
|
Danıştay Dokuzuncu Daire
Ambalajlanarak satılması mutad veya zorunlu olan emtia için alınan ambalaj bedelinin emtia bedeline dahil edilmesi gerekir. İstemin Özeti: Yükümlünün dönem defterlerinin incelenmesi sonucunda düzenlenen vergi inceleme raporuna göre adına tarholunan Katma Değer Vergisi ile kesilen kaçakçılık cezasına karşı açılan davayı; Katma Değer Vergisi Kanunu’nun 24/b maddesinde ambalaj giderlerinin katma değer vergisi matrahı na dahil olunacağının belirtildiği. Vergi Usul Kanunu’nun ’İmal edilen emtia’ başlıklı 275. maddesinde de, ambalajlı olarak piyasaya arzedilmesi zaruri olan mamullerde ambalaj malzemesinin bedelinin imal edilen emitanın maliyet bedeline dahil olduğunun hükme bağlandığı, diğer taraftan, 1734 Sayılı Yem Kanunu’nun beyan, tescil, ruhsat ve kontrol işleri başlıklı bölümünün 5. maddesinin 3 ve 4. fıkraları ile 8. maddesinin 2 ve 3. bentlerindeki hükümlere yer verildikten sonra bu yasaya bağlı Yem Yönetmeliği’nin 6. ve 10. maddesinde, bu Yönetmeliğe ekli 1 ve 2 nolu listelerde isimleri yazılı yemlerin beyan edilme ve tescil zorunluluğunun olduğu, Yönetmeliğe ekli 2 nolu listede açıklanan süt yemi ve besi yemlerinin karma yem sınıfına girdiği, ayrıca Yem Yönetmeliği’nin 13. maddesinde ise, tescile tabi yemlerin ambalajsız olarak alınıp satılamayacağı ve her ambalajda, ambalaj üzerinde bulunması gerekli bilgilerin sayıldığı, 14. maddesinde de, imalatçı firma ile alıcı arasında özel anlaşma vukuunda yemin, hiç bir surette başka el değiştirmemesi şartı ile ambalajsız satışa müsaade edileceğinin hükme bağlandığı, dosyanın incelenmesinden, 1985 yılı Ekim ayma kadar katma değer vergisi ’O’ olan yem imalatı ve ticareti ile uğraşan davacı şirketin, çuval ambalajı ile yaptığı satışlara ait faturalarda çuval bedelini ayrı göstermek suretiyle katma değer vergisini tahsil ettiği, bu dönemden sonra bu usulden vazgeçerek çuval bedellerini imalat gideri mütalaa ederek yem bedeline ilave etmek suretiyle katma değer vergisine tabi tutmadığı, ’O’ sıfır nispetli emtia satışı yapması nedeniyle indiremediği söz konusu vergilerin 3065 Sayılı Katma Değer Vergisi Kanunu’nun 29/2. maddesi gereğince vergi dairesince davacı şirkete iade edildiği, daha sonra davacı şirketin defter ve belgeleri üzerinde hesap uzmanı tarafından bu yönde yapılan inceleme neticesinde, ambalaj bedeli olarak ayrıca bir bedel tahsil edilmeyen ve ambalajlanarak satılması mutad veya zorunlu olan malların tesliminde katma değer vergisi alınmayacağı, yemin ambalajlı satılmasını emredici kurallar olmasına rağmen pratik hayatta buna uyulmadığı, dökme yem satışının da yapıldığı, davacının da dökme yem satışları bulunduğundan çuval bedellerinin katma değer vergisine tabi tutulması gerektiği görüşü ile satılan çuval miktarlarına ortalama satış fiyatı esas alınmak suretiyle takdir olunan matrah üzerinden kaçakçılık cezalı Katma Değer Vergisi tarhiyatının yapıldığı, ayrıca dosyada bulunan ve davacı şirkete ait Tarım Orman ve Köy işleri Bakanlığı Koruma ve Kontrol Genel Müdürlüğü tarafından onaylanan 20.12.1984 Gün ve 282 nolu Yem İmal Belgesinden (Ruhsat) de sözü edilen şirketin karma yemler imal ettiği gibi, inceleme raporunda da besi yemi imal ve ticareti ile uğraştığının anlaşıldığı, bu durumda yukarıda açıklanan kanun, yönetmelik hükümleri ve açıklamalar karşısında, yükümlü şirketin sözü edilen faaliyetten dolayı nihai tüketiciye sattığı yemler (dökme yemi) haricindeki satışları için tescil ve ambalaj zorunluluğu bulunduğuna göre, ambalaj maddesi olarak kullanılan çuval bedellerinin.yem bedeline ilave edilmesinin yerinde olduğu, aksine iddialarla yapılan cezalı tarhiyatta yasal isabet bulunmadığı gerekçesi ile kabul ederek cezalı tarhiyatı terkin eden................Vergi Mahkemesinin 26.2.1990 Gün ve 1990/222 Sayılı kararının; davacının yem bedeli dışında çuval bedeli de tahsil ettiği, çuvalların iade edilmediği, çuvalsız yem satışları nin da olduğu iddialarıyla bozulması isteminden ibarettir. Karar: Temyiz edilen .........Vergi Mahkemesinin 26.2.1990 Gün ve 1990/222 Sayılı kararında, 2577 Sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinin 1. fıkrasında sayılan bozma nedenlerinden hiçbirisinin bulunmadığı anlaşıldığından temyiz isteminin reddine, anılan mahkeme kararının onanmasına, oybirliği ile karar verildi. .
|
|