|
|
Dairesi
Katma değer vergisi beyannamesinde, yürürlükte bulunan vergi oranı yerine, önceki oranın yazılması açık bir vergi hatası niteliğinde olup, idarece Vergi Usul Kanunu’nun 121. maddesi uyarınca re’sen düzeltilmesi, yükümlü beyanının değiştirilmesi olarak görülemez.
|
|
|
Karar No
1993/1463
|
|
|
Esas No
1989/1504
|
|
|
Karar Tarihi
15-04-1993
|
|
|
Danıştay Yedinci Daire
Katma değer vergisi beyannamesinde, yürürlükte bulunan vergi oranı yerine, önceki oranın yazılması açık bir vergi hatası niteliğinde olup, idarece Vergi Usul Kanunu’nun 121. maddesi uyarınca re’sen düzeltilmesi, yükümlü beyanının değiştirilmesi olarak görülemez. İstemin Özeti: Yükümlü şirketçe 1986/Aralık dönemi beyannamesinde gösterilen katma değer vergisi oranının % 10 değil, % 12 olarak uygulanacağından bahisle yapılan ek tahakkuku; Vergi Usul Kanunu’nun 25 ve 27. maddelerinin incelenmesinden beyan üzerinden alınan vergilerde tahakkukun beyannamede yazılı matrah üzerinden tahakkuk fişi esasına göre yapılacağının anlaşıldığı, ikmalen ve re’sen tarh edilen vergilerin aynı kanunun 34. maddesi uyarınca ihbarname ile tebliğ edileceği, anılan kanunun kendi aleyhlerine düzeltme yapılan kimselerden bahseden 121. maddesindeki ifadenin, usul yasası ile getirilmiş, yükümlüler adına ’düzeltme yoluyla tarh’ şeklinde tanımlanabileceği, yine aynı kanunun 117. maddesinin 2. fıkrasında vergi nispet ve tarifelerinin yanlış uygulanmasının vergi miktarında yapılan hatalar olarak tanımlandığı, Katma Değer Vergisi Kanunu’nun 40. maddesi 1. fıkrasına göre aksine hüküm bulunmadıkça katma değer vergisinin mükellefin yazılı beyanı üzerine tarh olunacağı, yani yükümlü beyanının esas olacağı, olayda yükümlü beyannamesinde % 10 oranına tabi olduğunu açıklamak suretiyle, bu oran üzerinden beyanda bulunduğuna göre, idarece bu beyanın dışında yapılacak her türlü tarhın, 213 Sayılı Kanun’un anılan hükümlerine göre ihbarname veya düzeltme fişi esasına göre yapılmasının zorunlu olduğu gerekçesiyle terkin eden Ankara 2. Vergi Mahkemesinin 15.4.1988 Günlü, E:1987/213, K:1988/362 Sayılı kararının Vergi Usul Kanunu’nun 121. maddesine dayanılarak yapılan işlemde yasa hükümlerine aykırılık bulunmadığı ileri sürülerek bozulması istenilmektedir. Karar: 213 Sayılı Vergi Usul Kanunu’nun ’Re’sen Düzeltme’ başlıklı 121. maddesinde ’idarece tereddüt edilmeyen açık ve mutlak vergi hataları re’sen düzeltilir. Kendi aleyhlerine düzeltme yapılan kimselerin düzeltmeye karşı Vergi Mahkemesinde dava açma hakları mahfuzdur.’ hükmüne yer verilmiştir. Dosyanın incelenmesinden, yükümlü şirketin 1986/Aralık dönemi katma değer vergisi beyannamesinde beyan ettiği bir kısım matraha % 10 oranı uyguladığı ve bunun sebebinin beyannameye ’DSİ Genel Müdürlüğü’nde hazırlanan istihkaklanmıza uygulanan % 10 KDV’ye göre hazırlanmıştır’ şeklinde not yazılarak açıklandığı, idarece katma değer vergisi oranının 1.12.1986 tarihinden itibaren % 12’ye çıkarıldığından bahisle yeni oran uygulanmak suretiyle düzenlenen tahakkuk fişinin yükümlü şirkete tebliğ edilmesi üzerine % 2 orana isabet eden ek tahakkukun terkini istemiyle davanın açıldığı anlaşılmaktadır. Katma değer vergisi beyannamesinde yürürlükteki vergi oranı yerine, önceki oranın yazılması açık vergi hatası niteliğinde olup, anılan yasa hükmü uyarınca düzeltme kapsamında görülerek düzeltilmesinde isabetsizlik bulunmadığı gibi, beyannamede yer alan % 10 vergi oranı uygulanması hakkındaki açıklamaya da itibar edilemez. Öte yandan, 3065 Sayılı Kanun’un 40. maddesinin 1. fıkrasına göre katma değer vergisi beyan üzerinden tarh edilirse de; vergi oranının 1.12.1986 tarihinden itibaren % 12 ye çıkarılması nedeniyle bu tarihten itibaren % 12 oranının uygulanması zorunluluğu karşısında, idarece yapılan işlemi, yükümlü beyanının değiştirilmesi olarak görmek mümkün değildir. Bu durumda, yükümlü şirket tarafından yapılan teslimlerin % 10 vergi oranına tabi olduğu öne sürüldüğüne, idarece de ilgili dönemde yürürlükte bulunan vergi oranı uygulandığına göre, mahkemece vergiyi doğuran olayın hangi dönemde meydana geldiği araştırılarak karar verilmesi gerekirken, açıklanan gerekçeyle ek tahakkukun terkininde yasal isabet görülmemiştir. Açıklanan nedenlerle temyiz isteminin kabulüne, mahkeme kararının bozulmasına oybirliği île karar verildi.
|
|