Danıştay Yedinci Daire 

Vasıtanın arızalı ve hasarlı olduğu konusunda herhangi bir tesbitin bulunmaması durumunda, Ticaret Odasınca yapılan değer tesbiti, Odanın aracın tüm özelliklerini bilemeyeceğinden bahisle yerinde sayılmaz. Uyuşmazlık, 15.10.1986 tarihinde satış sözleşmesi ile satılan aracın satış bedelinin düşük görülmesi üzerine olayın re'sen takdire sevk edilmesi sonucunda, takdir komisyonu kararına dayanılarak yapılan ek tamiyata ilişkindir. 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 30. maddesinde; "re'sen vergi tarhı; vergi matrahının tamamen veya kısmen maddi delillere dayanılarak tesbitine imkan bulunmayan hallerde, takdir komisyonlarınca takdir edilecek matrah ve matrah kısmı üzerinden vergi tarh olunması" hükmü yer almıştır. Dosyanın incelenmesinden; 600.000, lira bedelle satılan vasıtanın satış bedelinin düşük görülmesi üzerine, gerçek satış bedelinin tesbiti için, Ticaret Odasına yazılan yazıya verilen cevap üzerine, olayın takdir komisyonuna sevk edildiği takdir komisyonunca vasıtanın rayiç değerinin 2.625.000, lira olarak takdir edildiği ve bu değer ile mükellefin bildirdiği satış değeri arasındaki fark üzerinden tarhiyat yapıldığı anlaşılmıştır. Her ne kadar, mahkemece mükellef iddiaları göz önüne alınarak ilgili yıla ilişkin defter ve belgeler istenilerek incelenmiş ve mükellefçe vasıtanın arızalı ve gayri ticari olduğunun belirtilmesi nedeniyle ve takdir komisyonunca vasıtanın tüm özelliklerinin Ticaret Odasına bildirilmeyerek saptanan değerin vasıtanın gerçek değerin! yansıtmadığı görüşüyle tarhiyat terkin edilmişse de, vasıtanın arızalı, hasarlı olduğu yönünde herhangi bir tesbit bulanmadığından bu iddialara itibar etmek suretiyle tarhiyatın terkini yolundaki mahkeme kararında hukukî isabet görülmemiştir. Açıklanan nedenlerle, temyiz isteminin kabulüne mahkeme kararının bozulmasına oybirliğiyle karar verildi.